флакі́раваць
‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
флакі́рую |
флакі́руем |
| 2-я ас. |
флакі́руеш |
флакі́руеце |
| 3-я ас. |
флакі́руе |
флакі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
флакі́раваў |
флакі́равалі |
| ж. |
флакі́равала |
| н. |
флакі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
флакі́руй |
флакі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
флакі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
флакі́раваць
‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
флакі́рую |
флакі́руем |
| 2-я ас. |
флакі́руеш |
флакі́руеце |
| 3-я ас. |
флакі́руе |
флакі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
флакі́раваў |
флакі́равалі |
| ж. |
флакі́равала |
| н. |
флакі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
флакі́руй |
флакі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
флакі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Кухто́рыць ’гатаваць, кухарыць’ (ТС). Да кухтаў (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фарш, ‑у, м.
Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы. Свіны фарш. Гатаваць фарш для катлет. // Любая дробна нарэзаная начынка. Грыбны фарш. Маркоўны фарш.
[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суспендава́ць
(лац. suspendere)
гатаваць гетэрагенныя сумесі з вадкасці і завіслых у ёй цвёрдых часцінак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стря́пать несов., разг.
1. (обед) гатава́ць;
2. перен., пренебр. майстрава́ць, кле́іць; фабрыкава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нясма́чна
1. нареч. невку́сно, безвку́сно;
н. гатава́ць — невку́сно (безвку́сно) гото́вить;
2. в знач. сказ. невку́сно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кухма́рыцца ’гатаваць ежу ў кухні’ (Сцяшк. Сл., Жыв. сл.). Да кухмар < кухмістар ’повар’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прыштрэ́паць ’прыгатаваць (сняданне)’ (узд., Жд. 2). Няясна. Магчыма, з рус. стряпать ’гатаваць ежу’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гатава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад гатаваць.
2. у знач. прым. Кіпячоны. Сырой вады Уладзік, ахоўваючы здароўе, не піў, у яго заўсёды была ў запасе гатаваная. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)