флакі́раваць

‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. флакі́рую флакі́руем
2-я ас. флакі́руеш флакі́руеце
3-я ас. флакі́руе флакі́руюць
Прошлы час
м. флакі́раваў флакі́равалі
ж. флакі́равала
н. флакі́равала
Загадны лад
2-я ас. флакі́руй флакі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час флакі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флакі́раваць

‘нанесці (наносіць) на паверхню валокнаў хімічна апрацаванага тэкстылю для надання паверхні аксаміцістасці (флакіраваць тканіну); прыгатаваць (гатаваць) плюшчанае зерне з папярэдняй яго апрацоўкай (флакіраваць зерне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. флакі́рую флакі́руем
2-я ас. флакі́руеш флакі́руеце
3-я ас. флакі́руе флакі́руюць
Прошлы час
м. флакі́раваў флакі́равалі
ж. флакі́равала
н. флакі́равала
Загадны лад
2-я ас. флакі́руй флакі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час флакі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кухто́рыцьгатаваць, кухарыць’ (ТС). Да кухтаў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фарш, ‑у, м.

Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы. Свіны фарш. Гатаваць фарш для катлет. // Любая дробна нарэзаная начынка. Грыбны фарш. Маркоўны фарш.

[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суспендава́ць

(лац. suspendere)

гатаваць гетэрагенныя сумесі з вадкасці і завіслых у ёй цвёрдых часцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стря́пать несов., разг.

1. (обед) гатава́ць;

2. перен., пренебр. майстрава́ць, кле́іць; фабрыкава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясма́чна

1. нареч. невку́сно, безвку́сно;

н. гатава́ць — невку́сно (безвку́сно) гото́вить;

2. в знач. сказ. невку́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кухма́рыццагатаваць ежу ў кухні’ (Сцяшк. Сл., Жыв. сл.). Да кухмар < кухмістар ’повар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыштрэ́паць ’прыгатаваць (сняданне)’ (узд., Жд. 2). Няясна. Магчыма, з рус. стряпатьгатаваць ежу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гатава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гатаваць.

2. у знач. прым. Кіпячоны. Сырой вады Уладзік, ахоўваючы здароўе, не піў, у яго заўсёды была ў запасе гатаваная. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)