ядлаўцо́вы можжевёловый;

я. куст — можжевёловый куст;

~вая гарэ́лка — можжевёловая во́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шнапс

(ням. Schnaps)

разм. гарэлка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

burner [ˈbɜ:nə] n.

1. tech. гарэ́лка (прыбор); фарсу́нка

2. фае́рка, канфо́рка (газавай пліты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вінаку́рня, ‑і, ж.

Уст. Прадпрыемства, дзе гоніцца спірт, гарэлка; бровар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; незак.

1. каго (што). Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне.

Гэтага чалавека нічога не здзіўляе і не шаломіць.

2. каго-што. П’яніць, адурманьваць.

Гарэлка пачала ш. галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́скі, нескл., н.

Моцная гарэлка, якая вырабляецца ў Англіі і ЗША.

[Англ. whiskey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядлаўцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Гарэлка, настоеная на ягадах ядлоўцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімо́наўка, ‑і, ДМ ‑наўцы, ж.

Разм. Гарэлка, настоеная на лімонных лупінках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тхнуцца, ‑нецца; зак.

Страціць моц, пах. Вытхнуўся хрэн. Вытхнулася гарэлка. Вытхнуліся духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатыка́ч, ‑а, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)