шаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; незак.

1. каго (што). Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне.

Гэтага чалавека нічога не здзіўляе і не шаломіць.

2. каго-што. П’яніць, адурманьваць.

Гарэлка пачала ш. галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́скі, нескл., н.

Моцная гарэлка, якая вырабляецца ў Англіі і ЗША.

[Англ. whiskey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядлаўцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Гарэлка, настоеная на ягадах ядлоўцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тхнуцца, ‑нецца; зак.

Страціць моц, пах. Вытхнуўся хрэн. Вытхнулася гарэлка. Вытхнуліся духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімо́наўка, ‑і, ДМ ‑наўцы, ж.

Разм. Гарэлка, настоеная на лімонных лупінках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатыка́ч, ‑а, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vodka

[ˈvɑ:dkə]

n.

гарэ́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пярцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Гарэлка, настоеная на перцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кія, ‑і, ж.

Слівавая або наогул фруктовая гарэлка (у балгар, сербаў і інш.).

[Балг. ракия.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядлаўцо́ўка ж разм (гарэлка) Gin [dʒın] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)