ГІДРАКАРТЫЗО́Н,
кортыкастэроід, гармон кары наднырачнікаў. У мед. практыцы выкарыстоўваюць як адзін з гарманальных прэпаратаў, процізапаленчы і проціалергічны сродак, павышае ўстойлівасць арганізма да інфекцый. Назначаюць пры рэўматызме, бранхіяльнай астме, лейкеміі, эндакрынных і інш. хваробах.
т. 5, с. 225
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
эстрыёл
[ад эструс + (алкаг)оль]
жаночы палавы гармон з групы эстрагенаў, канечны прадукт метабалізму эстрадыёлу і эстрону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кортыкатрапі́н
(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. trope = змена)
тое, што і адрэнакортыкатропны гармон.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
паратырэо́ідны
(ад пара- + гр. thyreoeides = шчытападобны)
які адносіцца да каляшчытападобнай залозы (напр. п. гармон).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гістамі́н
(ад гіста- + аміны)
тканкавы гармон, які належыць да біягенных амінаў і мае моцнае біялагічнае дзеянне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
норадрэналі́н
[ад нор(ма) + адрэналін]
гармон, які ўтвараецца наднырачнікамі і служыць медыятарам пры перадачы імпульсаў у сімпатычнай 2 нервовай сістэме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
інсулі́н
(н.-лац. insulinum, ад лац. insula = востраў)
гармон падстраўнікавай залозы, які рэгулюе вугляводны абмен у арганізме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
адрэналі́н
(ад лац. ad = пры + renalis = нырачны)
гармон, які выдзяляецца наднырачнымі залозамі або вырабляецца сінтэтычна і служыць лекавым сродкам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аксітацы́н
(ад аксі- + гр. tokos = нараджэнне)
гармон задняй часткі гіпофіза, які выклікае скарачэнне гладкай мускулатуры ўнутраных органаў (пераважна маткі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кортыкастэро́н
(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. stereos = цвёрды)
гармон кары наднырачных залоз, больш слабы па дзеянню, чым гідракартызон.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)