трапа́к, ‑а, м.

1. Рускі народны танец у хуткім тэмпе з моцным прытупваннем, а таксама музыка да гэтага танца. [Захар Зынга] іграў, пасля перадаў гармон[ь] другому, а сам узяўся ў бокі і пачаў скакаць трапака. Чорны.

2. Музычны твор, напісаны ў форме гэтага танца. Трапак Чайкоўскага. Трапак Рубінштэйна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыдыурэты́чны

(ад анты- + дыурэтычны)

супрацьмачагонны;

а. гармон — тое, што і вазапрэсін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГІДРАКАРТЫЗО́Н,

кортыкастэроід, гармон кары наднырачнікаў. У мед. практыцы выкарыстоўваюць як адзін з гарманальных прэпаратаў, процізапаленчы і проціалергічны сродак, павышае ўстойлівасць арганізма да інфекцый. Назначаюць пры рэўматызме, бранхіяльнай астме, лейкеміі, эндакрынных і інш. хваробах.

т. 5, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адрэналі́н

(фр. adrénaline, ад лац. ad = пры + renalis = нырачны)

гармон, які выдзяляецца наднырачнымі залозамі або вырабляецца сінтэтычна; служыць лекавым сродкам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

самататро́пны

(ад гр. soma, -atos = цела + -тропны);

с. гармон — тое, што і самататрапін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эстрыёл

[ад эструс + (алкаг)оль]

жаночы палавы гармон з групы эстрагенаў, канечны прадукт метабалізму эстрадыёлу і эстрону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кортыкатрапі́н

(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. trope = змена)

тое, што і адрэнакортыкатропны гармон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паратырэо́ідны

(ад пара- + гр. thyreoeides = шчытападобны)

які адносіцца да каляшчытападобнай залозы (напр. п. гармон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гістамі́н

(ад гіста- + аміны)

тканкавы гармон, які належыць да біягенных амінаў і мае моцнае біялагічнае дзеянне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

норадрэналі́н

[ад нор(ма) + адрэналін]

гармон, які ўтвараецца наднырачнікамі і служыць медыятарам пры перадачы імпульсаў у сімпатычнай 2 нервовай сістэме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)