Verbum

◎ Піклава́ць ’гараваць’ (віл., Сл. ПЗБ; Варл.). Да ne жавацца (гл.).

Смегава́цца (сьмігува́цца) ‘гараваць у нястачы’ (Юрч.). Няясна; параўн. смігануць (гл.).

Гару́ніцца ’бедаваць, гараваць’ (Сцяшк.). Параўн. аналагічнае па ўтварэнню рус. при‑горю́ниться.

Нагарава́цца экспр. ’наесціся’ (полац., Нар. лекс.). Відаць, іранічнае ўтварэнне ад гарава́ць ’цяжка працаваць’.

*Нагара́тацца, нагара́татыся ’нагаравацца, намучыцца’ (драг., Нар. лекс.). Відаць, ад нагарава́цца, гл. гарава́ць, змененага пад уплывам слоў тыпу гаратай ’араты’ і пад.

Тро́счыцца, тро́шчыцца ‘гараваць, тужыць’ (воран., Сл. рэг. лекс.), ст.-бел. тросчитися, трощитися ‘клапаціцца’ (ГСБМ). З польск. troszczyć się ‘тс’. Гл. троскаць.

◎ Мы́чыцца ’круціцца, мільгаць каля чаго-небудзь’ (Нас.). Інтэнсіў ад імчицца (гл.). Роднаснае да рус. мыкаться. Параўн. рус. уладз. мычкаться ’мучыцца, гараваць, пакутаваць’.

Пёкаць ₁ ’малаціць цэпам’ (Варл.). Да пе́каць ₁ ’біць чым-небудзь’, ’біць увогуле’.

Пёкаць ₂ ’гараваць, пакутаваць’ (Варл.). Да пе́каць ₂ (гл.).

Раёва́ць ’жыць у шчасці і дастатку’ (ТС). Ад рай ₁ (гл.), праз параўнанне ’жыць, як у раі’, словаўтварэнне як у бедава́ць, гарава́ць.