krwiodawca

м. донар;

honorowy krwiodawca — ганаровы донар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tytularny

1. намінальны;

2. тытулярны;

3. ганаровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dostojny

1. паважаны, шаноўны;

2. ганаровы; высокі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пачэ́сны ’ганаровы, які карыстаецца пашанай’, ’які робіць гонар каму-н.’ (ТСБМ; КЭС, лаг.; Нас.). Укр. поче́сний, поче́стний, рус. поче́стно́й, польск. poczesny, н.-луж. pocny, в.-луж. počestny, чэш., славац. počesthú, серб.-харв. по̏часни. Варыянт (магчыма, праславянскі) да прасл. čьstьnъjь < čьstь > чэсць, чэсны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éhrenname

m -ns, -n ганаро́вы ты́тул, ганаро́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhrenpreis

m -es, -e ганаро́вая прэ́мія, ганаро́вы прыз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ганара́р

(лац. honorarium = узнагароджанне, ганаровы дар)

плата, грашовае ўзнагароджанне, якое атрымліваюць аўтары за свае творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

хаджы́

(ар. chadji)

ганаровы тытул мусульманіна, які выканаў хадж (звычайна ставіцца перад імем).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

honourable [ˈɒnərəbl] adj.

1. сумле́нны; высакаро́дны

2. пачэ́сны, ганаро́вы;

an honourable duty пачэ́сны абавя́зак

3. шано́ўны, паважа́ны; высокашано́ўны, высокапаважа́ны;

the/my Honourable Alan Simpson шано́ўны А́лан Сі́мпсан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dr h.c.

= doctor honoris causa — ганаровы доктар навук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)