карабі́н ​1, ‑а, м.

1. Баявая вінтоўка з пакарочаным ствалом. Сержант ускінуў угару карабін, умомант прыцэліўся і стрэліў. Чорны.

2. Паляўнічая вінтоўка, з якой палююць на буйнога звера.

[Фр. carabine.]

карабі́н ​2, ‑а, м.

Спружыновая зашчапка ў ланцужках, лейцах і пад., якая адкрываецца ўнутр.

[Фр. carabine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́з, ✂, м.

  1. Абрэзаны край, беражок.

    • Кніга з зялёным абрэзам.

  2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

    • Страляць з абрэза.

◊

  • У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

    • Грошай у абрэз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

gwintówka

ж. вінтоўка; наразная стрэльба, шрубаванка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абрэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Абрэзаны край, беражок. Кніга з зялёным абрэзам.

2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала. Страляць з абрэза.

◊

У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца. Грошай у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Kléinkaliberbüchse

f -, -n малакалі́берная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рушні́ца ’стрэльба’ (Гарэц., Мат. Гом., ТС), ’вінтоўка, ружжо’ (Сл. Брэс.). Запазычана праз польск. rusznica ’тс’ з чэшскай, дзе значыла ’ручная агнястрэльная зброя’ (Брукнер, 469).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

урэ́зак, ‑зка, м.

Разм. Тое, што і абрэз (у 1 знач.). Міцеў тайны ведаюць. Там урэзак і вінтоўка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Repetíergewehr

n -s, -e самазара́дная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

самастрэ́льны в разн. знач. самостре́льный;

~ная ра́на — самостре́льная ра́на;

~ная вінто́ўка — самостре́льная винто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

gun [gʌn] n.

1. вінто́ўка, стрэ́льба, ружжо́

2. гарма́та

3. пістале́т

4. tech. распыля́льнік

gun down [ˌgʌnˈdaʊn] phr. v. застрэ́ліць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)