zurǘckmüssen

* vi быць вы́мушанным вярну́цца

ich muss zurück — мне трэ́ба вярну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вярна́цца ’вяртацца’ (петрык., Мат. Гом.), ‑рт‑ змянілася на ‑рн‑, відаць, пад уплывам вярну́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вярта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вяртацца — вярнуцца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восвоя́си нареч., разг. дамо́ў, дадо́му, даха́ты;

возврати́ться восвоя́си вярну́цца дамо́ў (дадо́му, даха́ты); (в знач. не солоно хлебавши) вярну́цца ні з чым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turn the clock back

вярну́цца да старо́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrócić się

зак. вярнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рээмігры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Вярнуцца (варочацца) на радзіму з эміграцыі.

[Ад лац. re — назад і эмігрыраваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

basics [ˈbeɪsɪks] n. асно́вы; гало́ўнае

♦

get/go back to basics вярну́цца да гало́ўнага/асно́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

powrócić

зак. вярнуцца, прыйсці зноў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zurückgelangen

vi (s) тра́піць [папа́сці] наза́д; вярну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)