Про́дзіў ’цуда з цудаў’ (Нас.): нейкий продзіў тут случыўся. З польск. przedziw(y) ’тс’, якое, магчыма, ад прым. przedziwny ’дзіўны; вычварны’, дзе prze‑ — прыстаўка са значэннем найвышэйшай ступені; dziwny, гл. дзіва. Гл. таксама прыдзіў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замыслава́ты, ‑ая, ‑ае.

Складаны, хітры, не адразу зразумелы. Дзяцей часта асякаюць старэйшыя ў сям’і, калі яны прыстаюць з запытаннямі, то вельмі наіўнымі, то часамі занадта замыславатымі. Колас. // Вычварны, мудрагелісты. [Шурка] .. выпісвае на невялікай ледзяной сцяжынцы замыславатую фігуру. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

florid [ˈflɒrɪd] adj.

1. чырво́ны; пачырване́лы (твар)

2. квяці́сты; напы́шлівы, вы́чварны;

a florid language/style напы́шлівая мо́ва/напы́шлівы стыль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зате́йливый

1. (вычурный) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты; (витиеватый) напы́шлівы; (забавный) заба́ўны, ціка́вы;

2. (остроумный) дасці́пны; (изобретательный) вынахо́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

freakish

[ˈfri:kɪʃ]

adj.

1) незвыча́йны, дзівакава́ты; вы́чварны, дзіво́сны

2) перабо́рлівы, капры́зны; прымхлі́вы, нараві́сты

3) сьмяхо́тны, дзі́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perverse [pəˈvɜ:s] adj.

1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны

2. нату́рысты, нараві́сты, упа́рты, капры́зны;

a perverse child упа́ртае дзіця́

3. ненарма́льны, вы́чварны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арнамента́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца арнаментам; складаецца з арнаменту (у 1 знач.). Арнаментальны роспіс.

2. Пышны, вычварны; багаты на ўпрыгожанні. Арнаментальны стыль. Арнаментальная проза. □ Але існуюць нейкія грані, нейкі рубеж, пераступіўшы якія лёгка збіцца на залішне арнаментальную квяцістасць, на чыста вонкавую дэкарацыйнасць. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pokraczny

1. выродлівы; нязграбны; няўклюдны;

2. дзівосны; вычварны; мудрагелісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

barokowy

1. барочны; у стылі барока;

2. перан. вычварны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арнамента́льны

(ад арнамент)

1) які з’яўляецца арнаментам, складаецца з арнаменту (напр. а. роспіс);

2) пышны, вычварны; багаты на ўпрыгожанні (напр. а-ая проза).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)