Verbum

анлайнавы слоўнік

АДРО́К, адказ,

выхад, права селяніна ў ВКЛ на пераход ад аднаго феадала да другога; тое, што і выхад сялянскі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трубкава́нне, ‑я, н.

Спец. Утварэнне сцябла ў злакавых, выхад у трубку. Фаза трубкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крутка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. Выхад з цяжкага становішча. Ніякай выкруткі няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outcrop [ˈaʊtkrɒp] n. geol. агале́нне паро́ды, вы́хад паро́ды на паве́рхню; аго́леная паро́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вы́йсце (БРС). Запазычанне з польск. wyjście. Параўн. выхад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праду́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (разм.).

1. Адтуліна для выхаду паветра.

П. ў склепе.

2. Тое, што дае выхад пачуццям, імкненням і пад.

Працуеш як вол, а прадухі ніякай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазгаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Разумны, кемлівы, разважлівы. Мазгавіты хлопец [Віктар], з любога становішча знойдзе выхад. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адста́ўка, -і, ДМ -та́ўцы, ж.

Канчатковае звальненне з вайсковай, а таксама з дзяржаўнай службы.

Капітан у адстаўцы.

Выйсці ў адстаўку.

◊

Адстаўка кабінета, урада — выхад у сувязі з вотумам недавер’я або зменай кіраўніка дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паско́рыць сов., в разн. знач. уско́рить;

п. рух — уско́рить движе́ние;

п. вы́хад кні́гі — уско́рить вы́ход кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыні́ца,

выхад падземных вод на паверхню.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)