адду́шына, -ы, мн. -ы, -шын, ж.

1. Адтуліна для выхаду паветра, дыму і пад.

А. ў печы.

2. перан. Тое, што дае выхад чаму-н. (пачуццям, настрою і пад.).

Знайсці аддушыну ў гутарках з блізкім чалавекам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Пракідкі́ ’які знаходзіць выхад з цяжкіх абставін; знаходлівы, пранырлівы, прабіўны’ (ТСБМ). Гл. кідкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ава́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Пашкоджанне, выхад са строю якога-н. механізма, машыны ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан.: пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. авары́йны, -ая, -ае.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

exodus

м. кніжн. выхад; уцёкі;

exodus do krajów sąsiednich — уцёкі (выхад) у суседнія краіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́лазка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Выхад часткі войск з асаджанага ўмацавання для нападу на тых, хто акружае.

Зрабіць вылазку на ворага.

2. перан. Нечаканы варожы напад, выпад (неадабр.).

3. Фізкультурная прагулка.

Лыжная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адчыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены; зак., што.

Адводзячы, знімаючы або адстаўляючы ўбок тое, чым перакрыты ўваход ці выхад у якое-н. памяшканне (пасудзіну і пад.), зрабіць даступнай унутраную ці знешнюю прастору.

А. акно.

А. кубел.

|| незак. адчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

breakaway​1 [ˈbreɪkəweɪ] n.

1. вы́хад (з партыі, арганізацыі)

2. адыхо́д (ад традыцый і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exodus

[ˈeksədəs]

n.

ма́савы вы́езд, вы́хад (асабл. пра эмігра́нтаў)

•

- Exodus

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

exit​1 [ˈeksɪt, ˈegzɪt] n.

1. вы́хад (з будынка);

the emergency exit запасны́ вы́хад;

no exit (надпіс) вы́хаду няма́;

exit only(надпіс) увахо́ду няма́

2. вы́езд;

exit (як дарожны знак) вы́езд на і́ншую даро́гу;

an exit visa выязна́я ві́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Nótausgang

m -(e)s, -gänge запасны́ вы́хад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)