Лазу́н ’майстар, ахвотнік высока лазіць (аб дзецях)’ (ТСБМ), ’сысун (аб цяляці)’ (Касп.). Да ла́зіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стро́мак ‘вазок сена, які накладзены высока, але не раскладзіста’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. астромак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

síttlich

a (высока)мара́льны, прысто́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áchtbar

a паважа́ны, (высо́ка)шано́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

high-ranking [ˌhaɪˈræŋkɪŋ] adj. высокапаста́ўлены; ста́ршы;

a high-ranking official высока паста́ўленая афіцы́йная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́шай, вышэй прысл (выш. ст ад высока) höher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ба́чны, ‑ая, ‑ае.

Даступны зроку. Высока-высока над.. [Максімкам], ледзь бачныя, кружыліся буслы. Гамолка. Над комінам хаты паказаўся пакуль што не бачны нікому лёгкі дымок. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

high​3 [haɪ] adv. высо́ка

♦

high and low усю́ды;

run high узбуджа́цца (пра пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hen

звычайна ў спалучэннях: hen daleko — а) недзе (дзесьці) далёка-далёка;

кудысьці далёка-далёка;

hen wysoko — а) недзе ў вышыні (высока-высока);

кудысьці ў вышыню (высока-высока);

hen w dal — некуды ўдалячынь;

hen z dala — аднекуль здалёк;

hen za morzem — аж там за морам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

überbewerten

vt пераацэ́ньваць, зана́дта высо́ка ацэ́ньваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)