3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каму-чаму. З’явіцца сродкам для дасягнення мэты.
Лякарства дапамагло.
Компас дапамог зарыентавацца ў лесе.
◊
Дапамагчы гору (разм.) — выратаваць з цяжкага становішча.
|| незак.дапамага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Выратаваць ад гібелі, знішчэння; уберагчы ад таго, што немінуча нясе бяду або гібель. Цяпер пан Длугошыц вярнуўся ў сваё радавое гняздо, вярнуўся, як чалавек, які тапіўся і якога адратавалі ад смерці.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rétten
1.vt ратава́ць; дава́ць збаўле́нне;
vor éiner Gefáhr ~вы́ратаваць ад небяспе́кі
2. ~, sich ратава́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адратава́ць
1. (выратаваць) rétten vt, in Sícherheit bríngen*;
2. (захаваць) behüten vt; bewáhren vt (ад каго-н., чаго-н. vor D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
-снабі́ць, параўн. сыснабіць (*саснабіць) ‘заспакоіць, супакоіць’ (Бяльк.). Магчыма, роднаснае ст.-слав.сънабъдѣти ‘захаваць, зберагчы, выратаваць’, адкуль рус.снабди́ть ‘забяспечыць’, чэш.snábděti ‘назіраць, сузіраць, забяспечваць’, серб.-харв.снабдети ‘забяспечыць’, ц.-слав.набъдети ‘ахоўваць’, прыставачнага ўтварэння ад бъдъти, што да прасл.*bъděti ‘быць бадзёрым, клапаціцца’, гл. Фасмер, 3, 696; Трубачоў, Этимология–1972, 28; Глухак, 568.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
панацэ́я
(лац. panacea, ад гр. Panakeia = імя старажытнагрэчаскай багіні-лекаркі)
уяўны сродак, які быццам бы можа выратаваць ва ўсіх выпадках жыцця.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
месі́я
(лац. messias, ад ст.-яўр. māšiāch = памазанік)
паводле іудзейскага і хрысціянскага веравучэнняў, пасланец бога, які павінен прыйсці на зямлю, каб выратаваць род чалавечы ад зла і ўстанавіць «царства нябеснае».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
salvation[sælˈveɪʃn]n.
1.relig. выратава́нне, ратава́нне, збаве́нне;
find salvationвы́ратаваць сваю́ душу́
2. рату́нак, парату́нак;
seek salvation in smth. шука́ць парату́нку ў чым-н.;
Work is my salvation. У працы мой ратунак.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
whereby
[hwerˈbaɪ]
adv., conj.
пры дапамо́зе чаго́; чым; як
There is no other way whereby he can be saved — Няма́ нія́кага і́ншага спо́сабу яго́вы́ратаваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Месі́я ’пасланец бога, які павінен прыйсці на зямлю і выратаваць род чалавечы ад пакут’ (ТСБМ). Яшчэ ст.-рус.мессия, месия ’тс’ (XII ст.), ст.-бел.месия (XV ст.). Форма месіяш ’тс’ (Нас.), ст.-бел.месияшъ, месиашъ, мессияшъ, месыашъ ’тс’ (XV ст.) запазычаны са ст.-польск.mesyjasz ’месія’, якое праз лац.messīas ад ст.-яўр.māsziāh ’памазаны’ (Булыка, Лекс. запазыч., 176).