крути́ть несов., в разн. знач. круці́ць;

◊

крути́ть ру́ки круці́ць (выкру́чваць) ру́кі;

крути́ть мозги́ круці́ць мазгі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áuswinden

* vt

1) дыял. выціска́ць, выкру́чваць (бялізну)

2) раскру́чваць [разві́нчваць] адвёрткай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusringen

*

1.

vt дыял. выкру́чваць (бялізну)

2) дасягну́ць (чаго-н.) барацьбо́й [намага́ннем]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шрубава́ць

1. тэх. Gewínde schnéiden*;

2. (укручваць) zúschrauben vt, éine Schráube ánziehen*;

2. (выкручваць) lósschrauben аддз. vt; die Schráube lóckern (паслабіць, адпусціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отжима́ть несов.

1. (выжимать влагу) адціска́ць; (о белье) выкру́чваць;

2. (ослаблять зажим) спец. адпуска́ць, аслабля́ць;

3. (оттеснять) адціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusdrehen

vt

1) выкру́чваць

2) выключа́ць (газ, святло)

3) расто́чваць (на такарным станку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вывора́чивать несов.

1. (поворачивая, вытаскивать) вываро́чваць;

2. (вывихивать) разг. выкру́чваць, вываро́чваць;

3. (наизнанку) разг. вываро́чваць;

4. (опрокидывать) прост. абаро́чваць; см. вы́воротить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wring

[rɪŋ]

1.

v.t. wrung, wringing

1) выкру́чваць

to wring clothes — выкру́чваць бялі́зну

2) скру́чваць, лама́ць

3) выця́гваць

The old beggar could wring money from anyone by his sad story — Стары́ жабра́к патрапля́ў вы́цягнуць гро́шы ад ко́жнага сваёй су́мнай гісто́рыяй

4) узбуджа́ць, выкліка́ць боль, спага́ду

Their poverty wrung his heart — Іхная гале́ча бо́лем сьці́снула яму́ сэ́рца

2.

n.

выкру́чваньне, выціска́ньне n.

•

- wring one’s hands

- wring out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выкру́чванне ср.

1. выкру́чивание; выви́нчивание;

2. выжима́ние, вы́жимка ж., отжима́ние;

3. высве́рливание;

4. разг. вы́вих м., вывёртывание, подвёртывание;

5. выкру́чивание;

6. выга́дывание;

1-6 см. выкру́чваць 1-6;

◊ в. рук — выкру́чивание рук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подвёртывать несов.

1. (подвинчивать) падкру́чваць;

2. (загибать края) падго́ртваць; (рукава) зака́сваць; (штаны) падка́сваць; (подматывать, напр., портянку) падкру́чваць, падмо́тваць;

3. (повреждать) падваро́чваць, выкру́чваць; (при вывихе) выві́хваць, спрыві́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)