повле́чь сов.

1. (повести, потащить кого, что) книжн. павалачы́, пацягну́ць;

2. (вызвать последствие) вы́клікаць, пацягну́ць;

это повлечёт за собо́й осложне́ния гэ́та вы́кліча ўскладне́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбудзі́ць сов.

1. разбуди́ть, подня́ть;

у. чалаве́ка — разбуди́ть (подня́ть) челове́ка;

2. (предложить на обсуждение, решение и т.п.) возбуди́ть;

у. спра́ву аб скасава́нні шлю́бу — возбуди́ть де́ло о расторже́нии бра́ка;

3. (привести в состояние нервного подъёма) возбуди́ть; взвинти́ть;

у. не́рвы — взвинти́ть не́рвы;

4. вы́звать, возбуди́ть (чувства, мысли и т.п.);

у. апеты́твы́звать аппети́т;

у. рэ́ўнасць — возбуди́ть ре́вность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исто́ргнуть сов., уст.

1. (выбросить) вы́кінуць; (извергнуть — ещё) вы́вергнуць;

2. (вырвать) вы́рваць; (выхватить — ещё) вы́хапіць; (выдернуть) вы́рваць; (освободить — ещё) вы́зваліць;

3. перен. (вызвать, заставить появиться) вы́клікаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оттолкну́ть сов.

1. адпіхну́ць, мног. паадпіха́ць, адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць;

2. перен. (отдалить, отстранить) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, аддалі́ць; (вызвать отвращение, неприязнь) адвярну́ць, вы́клікаць агі́ду, непрыя́знасць (у каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внуши́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (возбудить) абудзі́ць; (вселить) усялі́ць, пасялі́ць, нада́ць; (навеять) наве́яць; (при помощи гипноза) унушы́ць;

2. навучы́ць; (уговорить) угавары́ць; (подговорить) намо́віць; (убедить) перакана́ць; см. внуша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарони́ть сов.

1. разг. (бросить) кі́нуць; (забросить) закі́нуць;

со́лнце зарони́ло лучи́ в ко́мнату со́нца кі́нула про́мні ў пако́й;

2. (вызвать, возбудить) пасе́яць, вы́клікаць, узбудзі́ць;

зарони́ть сомне́ние пасе́яць (вы́клікаць) сумне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охо́тникII

1. (любитель) ахво́тнік, -ка м., ама́тар, -ра м.;

2. (доброволец) воен. ахво́тнік, -ка м.;

вы́звать охо́тников в разве́дку вы́клікаць ахво́тнікаў у разве́дку;

3. мн. охо́тники (желающие) ахво́тнікі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привяза́ть сов.

1. прывяза́ць, мног. папрывя́зваць;

2. стр., архит. прывяза́ць;

3. перен. (расположить, склонить к себе) схілі́ць; (вызвать, внушить чувство привязанности) вы́клікаць прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (привлечь) прыва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неодобре́ние неадабрэ́нне, -ння ср., неўхвале́нне, -ння ср.; (осуждение) асуджэ́нне, -ння ср.; (порицание) ганьбава́нне, -ння ср.; нездавальне́нне, -ння ср.;

вы́сказать неодобре́ние вы́казаць неадабрэ́нне (асуджэ́нне);

заслужи́ть неодобре́ние заслужы́ць асуджэ́нне;

вы́звать неодобре́ние вы́клікаць нездавальне́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запатрабава́ць сов.

1. (потребовать предъявления, присылки чего-л.) затре́бовать, запроси́ть;

з. дакуме́нт — затре́бовать (запроси́ть) докуме́нт;

2. (вызвать куда-л) потре́бовать;

з. све́дкаў — потре́бовать свиде́телей;

3. (потребовать выдачи чего-л.) востре́бовать;

з. бага́ж — востре́бовать бага́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)