пасмяро́тны, -ая, -ае.

Які ажыццёўлены або ўзнік пасля смерці (пра што-н., што адносіцца да дзейнасці нябожчыка).

Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Узнагароджаны пасмяротна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпі́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая мае падпіску на якое-н. друкаванае выданне.

П. на газеты.

|| ж. падпі́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднато́мны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з аднаго тома. Аднатомнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рарытэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рарытэта. Рарытэтнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохто́мны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з чатырох тамоў. Чатырохтомнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штого́днік, ‑а, м.

Перыядычнае выданне, якое выходзіць раз у год.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаты́пія, -і, ж. (спец.).

Спосаб плоскага друку са шкляной або металічнай пласціны, а таксама адбітак, атрыманы такім спосабам.

|| прым. фотатыпі́чны, -ая, -ае.

Фотатыпічнае выданне кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпісны́ подписно́й;

п. ліст — подписно́й лист;

~но́е выда́нне — подписно́е изда́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эды́цыя

(лац. editio = выданне)

навуковае выданне помнікаў пісьменнасці, твораў класікаў літаратуры, фальклору і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іканаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іканаграфіі. Іканаграфічнае выданне. Іканаграфічныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)