ábklopfen

vt

1) выбіва́ць; адбіва́ць

2) мед. высту́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

discompose

[,dɪskəmˈpoʊz]

v.t.

1) непако́іць, турбава́ць, бянтэ́жыць

2) паруша́ць пара́дак, выбіва́ць з каляі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выбіва́цца несов.

1. в разн. знач. выбива́ться; см. вы́біцца 1;

2. страд. выбива́ться; вышиба́ться; выкола́чиваться; вычека́ниваться; пробива́ться; выноси́ться; см. выбіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wykopywać

незак.

1. выкопваць;

2. спарт. выбіваць мяч (нагой)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выхлёстывать несов., прост.

1. (хлеща чем-л., удалять, выбивать) выбіва́ць;

2. (выплёскивать) выплю́хваць;

3. (выпивать) груб. выжлу́кчваць; выхлёбтваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

1. Адціскаць, выбіваць якія‑н. знакі (літары, лічбы, чарцяжы, малюнкі і пад.) на паперы з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў. // Выпускаць такім спосабам у свет; выдаваць. Друкаваць збор твораў Янкі Купалы. // Змяшчаць у друку. [Нічыпар:] Моцна вучоны чалавек. Кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odkurzać

незак.co ачышчаць ад пылу што; выбіваць пыл з чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éinstoßen

* vt

1) запі́хваць (унутр чаго-н.)

2) выбіва́ць (дзверы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schócken

vi

1) пхаць, выбіва́ць з рук

2) мед. лячы́ць шо́кам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unbalance

[ʌnˈbæləns]

1.

n.

неўраўнава́жанасьць f., адсу́тнасьць душэ́ўнай раўнава́гі

2.

v.i.

выбіва́ць з раўнава́гі; паруша́ць пара́дак; разла́джваць раўнава́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)