вуглепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на вугаль. Вуглепадобнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coal

[koʊl]

n.

а) каме́нны ву́галь

б) бу́ры ву́галь, антрацы́т -у m., ву́галь -ю m., coll. вуго́льле, вуга́льле n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́рубіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Здабыць руду, вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ліва, -а, н.

Гаручае рэчыва, якое дае цяпло і з’яўляецца крыніцай атрымання энергіі.

Цвёрдае п. (дровы, вугаль). Вадкае п. (нафта).

|| прым. па́ліўны, -ая, -ае.

Паліўныя рэсурсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугля...¹ (гл. вугле...¹).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. вугаль; ужыв. замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: вугляносны, вуглякоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bráunkohle

f - бу́ры ву́галь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лігні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лігніту. Лігнітны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыб, ‑у, м.

Спец. Дробны ці здробнены каменны вугаль. Вугальны штыб.

[Ад ням. Staub — пыл.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brown coal

бу́ры ву́галь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пластавы́, ‑ая, ‑ое.

Які сустракаецца ў прыродзе ў выглядзе пластоў. Пластавы вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)