Bráunkohle

f - бу́ры ву́галь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лігні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лігніту. Лігнітны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыб, ‑у, м.

Спец. Дробны ці здробнены каменны вугаль. Вугальны штыб.

[Ад ням. Staub — пыл.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brown coal

бу́ры ву́галь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вуглясо́с, ‑а, м.

Агрэгат, пры дапамозе якога перапампоўваецца вугаль, здабыты гідраўлічным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пластавы́, ‑ая, ‑ое.

Які сустракаецца ў прыродзе ў выглядзе пластоў. Пластавы вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаявы́, ‑ая, ‑ое.

Які сустракаецца ў прыродзе ў выглядзе пластоў. Слаявы вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугле...¹ (а таксама вугля...¹), Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «вугаль», напр.: вуглездабыча, вуглеабпальванне; пішацца «вугле...», калі другая частка слова мае націск не на першым складзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драўні́нны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з дрэва, драўніны. Драўнінная смала. Драўнінны вугаль. Драўнінны спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд пылу; вельмі дробны. Пылападобны пясок. Пылападобны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)