czesankowy

czesankow|y

грабенны;

wełna ~a — грабенная воўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Падно́жкі, падпашкі мн. ’воўна, астрыжаныя з ног авечкі’ (Сл. ПЗБ). Да нага (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абно́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Спец.

1. Пылок з кветак, які пчала прыносіць на задніх ножках. У маі цвітуць сады, пчолы вяртаюцца ў вулей з абножкай. Ермаловіч.

2. толькі мн. (абно́жкі, ‑жак). Грубая кароткавалосая воўна з ног авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wóllstoff

m -(e)s, -e во́ўна, шарсцяна́я матэ́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

astrakhan

[,æstrəˈkæn]

n.

1) во́ўна з астраха́нскіх аве́чак

2) кара́куль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эрыёметр

(ад гр. erion = воўна + -метр)

прыбор для вымярэння таўшчыні валасінак воўны, а таксама ваўняных нітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

merino

[məˈri:noʊ]

n., pl. -nos

1) мэрыно́с (паро́да гішпа́нскіх аве́чак)

2) мэрыно́савая во́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мерыно́с м

1. (авечка) Meríno m -s, -s, Merínoschaf n -(e)s, -e;

2. (воўна) Merínowolle f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГЕМПШЫ́РСКАЯ ПАРО́ДА авечак, паўтанкарунная, мяса-воўнавага кірунку. Выведзена ў 1-й пал. 19 ст. ў Вялікабрытаніі скрыжаваннем мясц. грубашэрсных і помесных цёмнагаловых авечак з саўтдаўнскімі. Гадуюць у Вялікабрытаніі, Германіі, ЗША і інш. краінах. У СССР выкарыстаны пры вывядзенні горкаўскай і літоўскай чорнагаловай парод.

Авечкі вялікія, з шырокім тулавам, бязрогія, скараспелыя. Тулава светлае, галава цёмная. Жывая маса бараноў 100—110, матак 65—70 кг. Воўна 50—58-й якасці, даўж. 8—10 см, выкарыстоўваецца пераважна на выраб трыкатажу, асабліва каштоўная воўна ягнят.

т. 5, с. 149

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

alpaca

[ælˈpækə]

n.

1) Zool. альпа́ка f.

2) во́ўна з альпа́кі

3) альпа́ка (сукно́) f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)