незапля́млены, -ая, -ае.

1. Які не мае плям, чысты.

Незаплямленая вопратка.

2. перан. Неабясслаўлены, нічым не зганьбаваны.

Незаплямленая рэпутацыя.

|| наз. незапля́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

civilian​2 [səˈvɪliən] adj. цыві́льны;

civilian clothes цыві́льная во́пратка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odzież

ж. адзенне; вопратка; адзежа;

odzież letnia (zimowa) — летняя (зімовая) вопратка;

odzież ochronna — ахоўная вопратка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clothing [ˈkləʊðɪŋ] n. адзе́нне, во́пратка;

articles of clothing прадме́ты адзе́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ле́гінсы мн. (вопратка) Léggins pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца цвёрдым, каляным, нягнуткім.

Вопратка задубела.

2. Моцна азябнуць; змерзнуць.

Рукі задубелі на холадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Замарыцца ад доўгай хады.

З. за дзень.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Забрудзіцца ад працяглага нашэння.

Вопратка зацягалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спяцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж. (разм.).

Спецыяльная вопратка для работы на вытворчасці і пад., звычайна ў выглядзе курткі, халата ці камбінезона.

С. будаўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недаме́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. Тое, што не мае належнага або нармальнага памеру.

2. Абутак і вопратка большага памеру, чым дзіцячы, і меншага, чым дарослы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляда́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Кволы, слабы, хілы.

За возам брыла лядашчая карова.

2. Стары, струхлелы; збуцвелы.

Лядашчая вопратка слаба грэла.

3. Дрэнны, нягодны.

|| наз. ляда́шчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)