праві́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. У некаторых дзяржавах: вобласць, адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка.

П.

Падуя.

2. Мясцовасць, тэрыторыя краіны, аддаленая ад буйных цэнтраў.

Глухая п.

|| прым. правінцыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэгіён, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая вобласць, група суседніх краін або тэрыторыі, раёны, аб’яднаныя па якіх-н. агульных прыметах.

Геаграфічны р.

Эканамічны р.

|| прым. рэгіяна́льны, -ая, -ае.

Рэгіянальнае пагадненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Жито́мирская о́бласть Жыто́мірская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Закарпа́тская о́бласть Закарпа́цкая во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Запоро́жская о́бласть Запаро́жская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Го́мельская о́бласть Го́мельская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Гро́дненская о́бласть Гро́дзенская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Му́рманская о́бласть Му́рманская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Нары́нская о́бласть Нары́нская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Луга́нская о́бласть Луга́нская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)