Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
радаваць, весяліць, цешыць; саграваць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
абы-хто́, абы-каго, займ.няпэўны.
1. Хто‑н., любы, хто папала, кожны. Быць блазнам, весяліць абы-каго, Якая невясёлая задача!Лойка.
2. (задмоўем). Пра асобу, якая чым‑н. вылучаецца сярод іншых. [Старшыня калгаса:] — А вы думаеце, ён [Антось] сам абы-хто? Першакласны музыка і цясляр першай рукі.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЛА́ЗАН,
1) прыбліжаны манарха ці феадала, які павінен быў весяліць гаспадара і гасцей. Паявіліся ў Зах. Еўропе ў 15 ст. У Рэчы Паспалітай вядомы з канца 15 ст., у Расіі — з пач. 18 ст. 2) Дзейная асоба, камічны персанаж стараж. спектакляў школьнага і нар. (гульні-паказы, батлейка) т-раў, нар. драмы. Выканаўца ролі блазна меў звычайна яркі, стракаты касцюм, у руках трымаў ляльку з бразготкамі.
3) Персанаж у творах У.Шэкспіра, П.Кальдэрона і інш., у бел. драматургіі — К.Марашэўскага, Е.Міровіча і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
amüsíeren
1.
vtвесялі́ць; забаўля́ць
2.
(sich) (überA) паке́пліваць (з каго-н.); весялі́цца; забаўля́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пацяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.
1.Весяліць, забаўляць. Бывала, калі мы ішлі са школы, Антось да самага броду пацяшаў нас рознымі выдумкамі.Чарнышэвіч.
2.Разм. Суцяшаць, супакойваць, абнадзейваць. — Гэты пан лепшы, дасць вопратку, — пацяшаў бацька, хоць сам у гэта ні кропелькі не верыў.Пальчэўскі.«Нічога, каток, — пацяшае .. [бабка], — бывае яшчэ і горш...»Брыль.
•••
Пацяшаць вока — тое, што і цешыць вока гл. цешыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сумато́ха ’забурэнне, непакой; мітусня, беганіна’ (Пятк. 2, Цых.), ’мітрэнга’ (талач., ЛА, 5); сюды ж сумато́хніцкі ’мітуслівы, хуткі’ (Сцяшк. Сл.). Запазычана, хутчэй за ўсё, з рус.сумато́ха ’тс’, параўн. сумятня, гл. Параўн., аднак, укр.дыял.сумату́ха ’задуменнасць, маркотлівасць’, польск.дыял.sumatocha‑swat ’на ўсходнеславянскіх землях: асоба, абавязаная весяліць маркотную маладую на вяселлі’, якія ўтвораны ад сум, сумота, гл. ЕСУМ, 5, 474. Польскае слова запазычана з беларускай ці ўкраінскай (Варш. слоўнік, 6, 511).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ergötzen
1.
vtвысок. забаўля́ць, весялі́ць
2.
(sich) це́шыцца, мець асало́ду ergötzend, ergötzlich
a заба́ўны, ра́дасны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
забаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.
Весяліць, пацяшаць чым‑н. цікавым, забаўным. [Лабановічу] было надзвычайна вісела, язык развязаўся, ён забаўляў паненак; яны слухалі і смяяліся.Колас.[Эдвард Лявэр] узяў дзіця на рукі, прытуліў да сяк, падняў яго высока на руках, пачаў усміхацца, забаўляць дзіця, цмокаць яму губамі.Чорны.// Займаць гаворкай, адцягваць увагу ад чаго‑н. — Не забаўляй, вон з поля! — крычыць высокі. — Чаго зубы загаворваеш!..Галавач.// Даглядаць, няньчыць. Цэлы дзень забаўляла бабка ўнучку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
amuse
[əˈmju:z]
v.t.
1) забаўля́ць, весялі́ць
2) займа́ць
The new toys amused the children — Но́выя ца́цкі забаўля́лі дзяце́й
3) сьмяшы́ць
You amuse me — Вы сьме́шыце мяне́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)