чатырохрадко́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Верш ці страфа з чатырох радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poem [ˈpəʊɪm] n. верш; паэ́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акцэ́нтны акце́нтный;

○ а. верш — акце́нтный стих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стихотворе́ние ср. верш, род. ве́рша м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чатырохрадко́вы, ая, -ае Які мае чатыры радкі, складаецца з чатырох радкоў.

Ч. верш.

Чатырохрадковая страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэтра́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У антычным вершаскладанні: чатырохдольны верш.

|| прым. тэтраметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акце́нтный акцэ́нтны;

акце́нтный стих поэт. акцэ́нтны верш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шестисто́пный лит. шасцісто́пны;

шестисто́пный стих шасцісто́пны верш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вірш ’віншавальны верш’ (КТС), ст.-бел. виршъ (з XVI ст.). Запазычана са ст.-польск. wirsz ’радок, верш’ < лац. versus ’радок, верш, баразна, штрых’ (Булыка, Запазыч., 61) < лац. verto (Брукнер, 617).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акраве́рш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Верш, у якім пачатковыя літары радкоў складаюць якое-н. слова або фразу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)