Імаве́рны ’праўдападобны, магчымы, верагодны’, імаве́рнасць (ТСБМ, Гарэц.). Рус.дыял.имове́рный, имове́рность, имове́рие ’тс’, укр.імові́рний ’магчымы’, уст. ’даверлівы’, імові́рність. Ст.-рус.имовѣрный ’пэўны, верагодны’, имовѣрство, имовѣрие, першая фіксацыя ў Книгах Законных… XII–XIII стст. (спіс XV ст.). Ст.-слав., ст.-рус.имати вѣроу з’яўляецца ў евангеллях для перадачы грэч.πιστεύειν. Беларуская лексема генетычна звязана са ст.-рус.имовѣрный, словаўтваральнай калькай грэч.εὔπιστος; параўн. аналагічную структуру ст.-рус.достоиновѣрный < ст.-слав.достоиновѣрьнъ, калька грэч.ἀξιόπιστο (Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 174).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wierzytelny
wierzyteln|y
1.верагодны;
2. даверны; вярыцельны;
listy ~e — даверныя граматы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
authentic
[ɔˈӨentɪk]
adj.
1) арыгіна́льны, сапра́ўдны, аўтэнты́чны
an authentic account — аўтэнты́чны дакумэ́нт
2) вераго́дны, пэ́ўны; праўдзівы, пра́вільны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Праве́рзгаць ’прамыць збольшага, абы-як’ (смарг., Шатал.). Хутчэй за ўсё, да вэдзгаць ’мазаць, пэцкаць’ (гл. вэзгацьў менш верагодны прэфіксальны дзеяслоў ад *верзгаі(ь < польск.wierzgać ’брыкацца (аб конях)’, ст.-польск. наогул аб матанні, кіданні (параўн. Брукнер, 618).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
plausible[ˈplɔ:zəbl]adj.
1. праўдападо́бны, вераго́дны;
His explanation sounds fairly plausible to me. Яго тлумачэнне здаецца мне да волі праўдападобным.
2. які́ ўмее выкліка́ць даве́р’е;
a plausible liar ло́ўкі (і)лгу́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
authoritative
[əˈӨɔrəteɪtɪv]
adj.
1) аўтарытэ́тны, уплыво́вы
2) ула́дны
in authoritative tone — ула́дным то́нам
3) вераго́дны, ва́рты даве́ру
authoritative source — ва́ртая даве́ру крыні́ца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wahrschéinlich
1.
a праўдападо́бны, вераго́дны, імаве́рны
2.
adv ма́быць, му́сіць, вераго́дна
höchst ~ — па ўсёй вераго́днасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
niewykluczony
niewykluczon|y
невыключаны; верагодны; магчымы;
~e, że tak się stanie — невыключана (верагодна), што так адбудзецца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Торч ’сабраныя разам няструганыя доўгія дошкі’ (Нас.). Як і ўкр.торч ’агароджа з вертыкальна прымацаваных кіёў’, торчи́на ’адна палка ў агароджы’, адносіцца да прасл.*tъr̥četi/*stъr̥četi ’вытыркацца, тырчаць’, параўн. тарчма́, то́рчма, гл. Менш верагодны зваротны дэрыват ад тарчыца ’дошка’ (гл.) з фармальным пераўтварэннем (о < а пад націскам) і набыццём значэння зборнасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разляле́цца ’разбалецца’ (лід., Сл. ПЗБ). Верагодны роднаснае з укр.ле́ле ’выклічнік для выражэння жалю, страху або здзіўлення’, леле́кати ’галасіць, стагнаць’, лелі́ти ’плакаць’, балг.ле́ле ’выклічнік для выражэння жалю, здзіўлення’, серб.ле̏ле ’тс’, харв.lelkati ’скардзіцца, стагнаць’, якія тлумачацца як утварэнні ад клічнай формы назоўніка ле́ля ’старэйшая жанчына, цётка, маці’. (ЭССЯ, 4, 103–105; ЕСУМ, 3, 216–217).