Blútader

f -, -n анат. ве́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́лый

1. по́лы, пусты́ (у сярэ́дзіне);

по́лая тру́бка по́лая (пуста́я ў сярэ́дзіне) тру́бка;

2. / по́лая вода́ паво́дка;

по́лая ве́на анат. по́лая ве́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wiano

н. уст. пасаг, вена

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вене́чный

1. вяне́чны; вянцо́вы; см. вене́ц​I 4, 5;

2. анат. вяне́чны;

вене́чный шов вяне́чнае шво;

вене́чные арте́рии вяне́чныя артэ́рыі;

вене́чная ве́на вяне́чная ве́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

żyła

ж.

1. анат. вена;

2. жыла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Святога Стэфана сабор (Вена) 1/587; 3/13

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вяць ’вянуць’ (КТС, Я руш.). Як паказваюць славянскія формы (бел. вянуць, укр. вʼянути, рус. вянуть, польск. więdnąć, в.-луж. wjadnyć, чэш. vadnouti, слав. vädnúť, серб.-харв. ве̏нути, славен. véniti, балг. ве́на, вя́на), бел. вяць з’яўляецца другасным. Гл. вянуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

венесе́кцыя

(ад вена + лац. sectio = рассячэнне)

ускрыццё вены для пералівання крыві, увядзення ў вену лекавых раствораў, калі немагчыма зрабіць венапункцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áder

f -, -n

1) крывяно́сны сасу́д; ве́на, артэ́рыя; жы́ла

2) горн. жы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

венепу́нкцыя

(ад вена + лац. punctio = укол)

пракол вены полай іголкай для пералівання крыві, увядзення ў вену лекавых раствораў і інш. (параўн. венесекцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)