аламо́рф

(ад ала- + -морфы)

лінгв. варыянт марфемы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

version [ˈvɜ:ʃn] n.

1. варыя́нт, мадыфіка́цыя;

an old/first/later version (of) стары́/пе́ршы/апо́шні варыя́нт (чаго-н.)

2. ве́рсія, інтэрпрэта́цыя;

according to his version паво́дле яго́ слоў

3. варыя́нт (тэксту);

the original version арыгіна́л;

a revised version но́вая рэда́кцыя;

a screen version экраніза́цыя;

a stage version інсцэніро́ўка;

a movie version of the novel фільм паво́дле рама́на;

the English version of the Bible Бі́блія на англі́йскай мо́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pidgin [ˈpɪdʒɪn] n. гібры́дная мо́ва (са скажэннем фанетычнага і марфалагічнага аблічча слова);

Pidgin English спро́шчаны гібры́дны варыя́нт англі́йскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Versión

[vεr-]

f -, -en

1) ве́рсія, варыя́нт

3) фо́рма выклада́ння, рэда́кцыя

3) перакла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

variation

[,veriˈeɪʃən]

n.

1) зьме́на f.

2) зьмяне́ньне n.

3) зьме́неная фо́рма, варыя́нт -у m.

4) Biol., Mus. варыя́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Norman [ˈnɔ:mən] adj. нарма́ндскі;

the Norman Conquest заваява́нне Англіі нарма́намі (1066 г.);

Norman architecture нарма́ндскі архітэкту́рны стыль (англійскі варыянт раманскага стылю архітэктуры XI–XII стст.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

часо́пісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часопіса. Часопісны артыкул. Часопісны варыянт рамана. □ Прачытаўшы са старонку часопіснага тэксту, вы прыходзіце да думкі, што перад вамі твор не зусім звычайны. Шкраба. З’явіліся новыя імёны крытыкаў і гісторыкаў літаратуры, актывізавалася іх дзейнасць, галоўным чынам у галіне часопіснай крытыкі. Мушынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

variant

[ˈveriənt]

1.

adj.

ро́зны; зьме́нлівы, няста́лы

variant results — ро́зныя вы́нікі

2.

n.

1) ро́зная фо́рма, разнаві́днасьць f.

2) варыя́нт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аптыма́льны

(п.-лац. optimalis, ад лац. optimus = найлепшы)

самы спрыяльны, найбольш адпаведны пэўным умовам і задачам (напр. а. варыянт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сюжэ́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сюжэта. Сюжэтныя лініі рамана. □ Тэма зямлі ў паэме [«Новая зямля» Я. Коласа] мае іншы сюжэтны варыянт у параўнанні з вершаваным апавяданнем. Гіст. бел. сав. літ.

2. Такі, што мае сюжэт (звычайна займальны). Верш [Я. Купалы «Я — калгасніца...»] сюжэтны, празрысты, цёплы лірызм ідзе побач з эпічнасцю. Навуменка. [Грэчка:] — Я люблю сюжэтныя сны. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)