сме́тный эк. каштары́сны;

сме́тная сто́имость каштары́сная ва́ртасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звышва́ртасць, ‑і, ж.

У палітэканоміі тое, што і прыбавачная вартасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менавы́ меново́й;

м. га́ндаль — менова́я торго́вля;

а́я ва́ртасць — менова́я сто́имость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фондаёмістасць, ‑і, ж.

Вартасць вытворчых асноўных фондаў (асноўнага капіталу) на адзінку прадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калькулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што (спец.).

Вылічаць вартасць тавару, велічыню выдаткаў і інш.

К. кошт прадукцыі.

|| зак. скалькулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. калькуля́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літарату́рнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць літаратурнага (у 4 знач.); літаратурная вартасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

value added tax [ˌvælju:ˈædɪdˌtæks] n. пада́так на прыба́вачную ва́ртасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цэ́ннасць, ‑і, ж.

Выражаная ў грашовых адзінках вартасць чаго‑н.; цана. Пасылка з аб’яўленай цэннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. прыбавіць.

2. Прыбаўленая сума, колькасць чаго-н.

Атрымаць прыбаўку.

|| прым. прыба́вачны, -ая, -ае.

Прыбавачная вартасць — частка вартасці, якая ствараецца наёмным рабочым звыш вартасці рабочай сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кошт, -у, М -шце, м.

Выражаная ў грашах вартасць чаго-н. або велічыня затрат на што-н.

К. паліто.

К. вытворчасці.

На чый (які) кошт; за чый (які) кошт — на чые-н. сродкі, грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)