контррэвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Варожы рэвалюцыі, накіраваны супраць рэвалюцыі. Контррэвалюцыйны мяцеж. Контррэвалюцыйныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́рагаў, ‑ава.

Які належыць ворагу; тое, што і варожы (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́вы¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны з боку, што з’яўляецца процілеглым леваму.

Правая рука (таксама перан.: галоўны памочнік). П. бераг ракі.

2. У палітыцы: кансерватыўны, рэакцыйны, варожы ўсякаму прагрэсу.

Чалавек правых поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недружалю́бна прысл., недружалю́бны únfreundlich; féindselig (варожы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зласлі́вы bóshaft, böse; gehässig (непрыязны, варожы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антаганісты́чны

(ад антаганіст)

поўны антаганізму, непрымірымы, варожы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

partéifremd

a варо́жы па́ртыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

antagonístisch

a антаганісты́чны, варо́жы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэакцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае ў інтарэсах рэакцыі ​2, варожы прагрэсу. Рэакцыйная ідэалогія. Рэакцыйная прапаганда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флагела́нцтва, ‑а, н.

Гіст. Рэлігійны, варожы каталіцкай царкве рух у заходняй Еўропе 13–14 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)