спла́віцца, ‑віцца; зак.

1. Злучыцца шляхам плаўлення.

2. Аб’яднацца ў непадзельнае цэлае; злучыцца. Сціснутая страшэнным цяжарам зямных пластоў, соль — і калійная, і спажыўная — спрасавалася, сплавілася ў суцэльны, без адзінай трэшчынкі, важкі і цвёрды камень. Чаркасаў. / у перан. ужыв. Рэальнасць і ўспаміны сплавіліся ў адно. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Важка 1 ’гіра’ (Касп.); ’фунтовая гіра’ (Інстр. III). Да важа (гл.).

Важка 2 ’цяжка’ (БРС, З нар. сл., Хрэст. дыял., Шпіл., Мат., Шн. Песні). Да важкі 1.

Важка 3 ’кудзеля, апрацаванае льняное валакно, прыгатаванне ў пралку’ (Касп.). Да ваг (гл.) з суфіксам ‑ьк‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wésentlich

a істо́тны, зна́чны, ва́жны, ва́жкі

im Wésentlichen — у гало́ўным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stíchhaltig

a абгрунтава́ны, грунто́ўны, надзе́йны

ein ~es Argumént — ва́жкі аргуме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

serious [ˈsɪəriəs] adj.

1. сур’ёзны, ва́жны;

be serious about smth. ста́віцца сур’ёзна да чаго́-н.

2. ця́жкі, сур’ёзны;

a serious illness ця́жкая хваро́ба;

a serious argument ва́жкі аргуме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

valid

[ˈvælɪd]

adj.

1) ва́жкі

a valid argument — ва́жкі до́вад

2) чы́нны, які́ ма́е сі́лу, дзейнічае, абавя́звае

The contract is valid — Кантра́кт ма́е сі́лу

3) ва́жны

The ticket is valid for a month — Біле́т ва́жны на ме́сяц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gewíchtig

a

1) ця́жкі, паўнава́жкі

2) ва́жкі

ein ~er Grund — ува́жлівая прычы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wägbar

a

1) ва́жкі; які́ [што] мо́жна ўзва́жыць

2) перан. які́ [што] мо́жна прадба́чыць за́гадзя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дастатко́вы

1. (у патрэбнай колькасці) genügend, áusreichend; hínlänglich; hínreichend; zúlänglich; den Ánforderungen [Bedíngungen] genügend;

2. (матэрыяльна забяспечаны) wóhlhabend; begütert;

3. (абгрунтаваны, важкі) überzéugend; wíchtig; schwérwiegend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дастатко́вы, ‑ая, ‑ае.

Якога хапае для чаго‑н., здольны задаволіць якія‑н. патрэбы. Апроч насеннага фонду, калгас меў у дастатковай меры хлеба ў зерні для свайго спажывання і для корму жывёлы. Колас. На абход балота, калі немцы паспрабуюць гэта зрабіць, ім спатрэбіцца не менш гадзіны — час, дастатковы для таго, каб атрад дайшоў да лесу. Шамякін. // У патрэбнай меры абгрунтаваны, важкі. Дастатковыя падставы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)