Verbum

анлайнавы слоўнік

béssern

vt паляпша́ць, выпраўля́ць

(sich) паляпша́цца, папраўля́цца

die Kúrse ~ sich — (біржавы́) курс павыша́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бум^I м.

1. (эканамічны пад’ём) Boom [bu:m] m -s, -s;

біржавы́ бум бірж. Börsenboom m;

2. спарт. Schwébebalken m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ажыята́ж м.

1. Áufregung f -, -en; Rúmmel m -s, -

2. бірж. Spekulatión f -, -en, Agiotage [ɑʒĭo´tɑ:ʒə] f -;

біржавы́ ажыята́ж Börsenspekulation f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

крах

(ням. Krach)

1) банкруцтва, разарэнне (напр. біржавы к.);

2) перан. поўны правал, няўдача (напр. к. знешняй палітыкі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ма́клер

(ням. Makler, ад гал. makelaar)

біржавы пасрэднік, які заключае гандлёвыя здзелкі для сябе і за свой кошт у адрозненне ад брокера, які заключае здзелкі і для кліентаў за іх кошт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ajent

м.

1. арандатар;

2. уст. агент; пасярэднік;

ajent giełdowy — біржавы агент; гл. agent

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bear¹ [beə] n.

1. мядзве́дзь; мядзве́дзіца;

a bear’s cub медзведзяня́, медзведзянё

2. няўклю́да (пра чалавека)

3. finance біржавы́ ма́клер, які́ працуе на паніжэ́нне;

a bear market ры́нак з тэндэ́нцыяй да паніжэ́ння

♦

like a bear with a sore head infml злы як д’я́бал; глядзі́ць як звер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

makler

м. маклер, брокер;

makler giełdowy — біржавы маклер;

makler handlowy — гандлёвы маклер;

makler aukcyjny — аўкцыённы брокер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бум¹

(англ. boom)

1) кароткачасовы ўздым, рэзкае ажыўленне ў прамысловасці, гандлі і іншых сферах гаспадаркі (напр. біржавы б., кніжны б.);

2) перан. штучна ўзнятая шуміха, ажыятаж вакол чаго-н. (напр. газетны б., перадвыбарны б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каро́ль, караля, м.

1. Тытул манарха ў некаторых феадальных і буржуазных краінах. // Асоба, якая мае гэты тытул. // перан.; чаго або які. Манапаліст у якой‑н. галіне прамысловасць, буйны фінансіст. Нафтавы кароль. Кароль сталі. Біржавы кароль.

2. перан.; чаго або які. Пра таго, хто вылучаецца сярод іншых у якіх‑н. адносінах, у якой‑н. дзейнасці. — На сённяшні дзень у нашым раёне ўжо дзесяць ласёў! Я ўчора сам бачыў аднаго такога ляснога караля. Паслядовіч. Прызнаным усімі на дварэ каралём футбола быў сын інваліда Жорка Загорскі. Мележ. Дзед быў вясковым кавалём, кавальскай справы каралём. Рудкоўскі.

3. Другая па старшынству ігральная карта, на якой намалявана мужчынская фігура ў кароне. Званковы кароль. Віновы кароль.

4. Галоўная фігура ў шахматах.

•••

Кум каралю гл. кум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)