Quérbalken

m -s, - папярэ́чная бэ́лька

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dáchbalken

m -s, - бэ́лька, кро́ква

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

архітра́ў

(фр. architrave, ад гр. arche = пачатак + лац. trabs = бэлька)

архіт. галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ры́гель, ‑я, м.

1. Спец. Папярочная гарызантальная бэлька ў будаўнічых канструкцыях (у каркасных збудаваннях злучае калоны, у фермах — кроквы і пад.).

2. Засаўка ў замку.

[Ням. Riegel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Trágbalken

m -s, - буд. апо́рная бэ́лька

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

опо́рный апо́рны;

опо́рная ба́лка апо́рная бэ́лька;

опо́рный пункт воен. апо́рны пункт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тавро́вый

1. таўро́вы, кляймо́вы;

2. техн. таўро́вы;

тавро́вая ба́лка таўро́вая бэ́лька.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цеціва́, -ы́, мн. цяцівы́ і (з ліч. 2, 3, 4) цецівы́, цяціў, ж.

1. Вяроўка, струна, якая сцягвае канцы лука.

2. Туга нацягнутая вяроўка, трос у некаторых механізмах, прыладах (спец.).

Ц. лучковай пілы.

3. Бакавая нахіленая бэлька лесвіцы, у якую ўстаўлены канцы прыступак (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́верса і тра́верза, ‑ы, ж.

Спец. Папярочная бэлька, перакладзіна для ўмацавання чаго‑н., а таксама папярочная перагародка, сценка, пліта спецыяльнага прызначэння. Траверсы для падвешвання ізалятараў на высакавольтных лініях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stützbalken

m -s, - буд. апо́рная бэ́лька; падвалі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)