шторм, -у, мн. -ы, -аў, м.

Моцная бура на моры.

|| прым. штармавы́, -а́я, -о́е.

Ш. вецер.

Штармавое папярэджанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віху́ра, -ы, мн. -ы, -ху́р, ж.

1. Бура, завіруха (разм.).

2. Імклівы віхравы рух (паэт.).

|| прым. віху́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́ря прям., перен. бу́ра, -ры ж.; (гроза) навальні́ца, -цы ж.;

магни́тная бу́ря физ. магні́тная бу́ра;

бу́ря возмуще́ния бу́ра абурэ́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бура́кс, -су м., хим. бура́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́р

‘інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́р бу́ры
Р. бу́ра бу́раў
Д. бу́ру бу́рам
В. бу́р бу́ры
Т. бу́рам бу́рамі
М. бу́ры бу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́ро-взрывно́й техн. бу́ра-ўзрыўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаху́ля, -і, мн. -і, -ху́ль, ж.

Вадзяная жывёліна атрада насякомаедных з каштоўным футрам бура-шэрага колеру, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. хахулёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sandstorm [ˈsændstɔ:m] n. пясча́ная бу́ра, саму́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. каго-што. Нахіліўшы, абарочваць, перакульваць.

Бура валяе дрэвы.

2. заг. валя́й(це). Ужыв. ў якасці пабуджэння да дзеяння (разм.).

Валяй па дровы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tempest [ˈtempɪst] n. бу́ра; навальні́ца

♦

a tempest in a tea-pot AmE бу́ра ў шкля́нцы вады́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)