бу́р
‘інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бу́р | бу́ры | |
бу́ра | бу́раў | |
бу́ру | бу́рам | |
бу́р | бу́ры | |
бу́рам | бу́рамі | |
бу́ры | бу́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)