прэ́ласць, ‑і, ж.

Якасць прэлага. Лес хмельна пахне прэласцю і жывіцай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́пек, ‑у, м.

Абл. Запечак. Унучкі.. спалі на шырокім ложку ў запеку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадо́вы, ‑ая, ‑ае.

Дзелавы, гаспадарлівы. — Старшыня іхні — гаспадар! — сказаў Собаль, звяртаючыся да Толі. — Хіневіч — чалавек хадовы. І сам не заспіць, і пры ім не задрэмлеш. Брыль. // Разм. Пранырлівы, які свайго заўсёды даб’ецца. Пятрусь хадовы чалавек, судзіцца ўмее. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надае́длівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і надакучлівы. Рука ў лубках гудзе надаедлівым болем. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаі́цца, ‑гояцца; зак.

Загаіцца, зажыць — пра ўсё, многае. Міцькавы раны да вясны пагаіліся. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ёмісты, ‑ая, ‑ае.

Вялікі аб’ёмам. Гэта быў даволі аб’ёмісты рукапіс, два гады пісаны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валлекава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікім валляком. Валлекаватыя пеліканы рохкаюць са свінячай пацешнасцю. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванано́гі, ‑ая, ‑ае.

У якога чырвоныя ногі. Чырвананогі прыгажун [бусел] .. бясстрашна засігаў за жабай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нястры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Якога даўно не стрыглі. З-пад шапкі лезла калматая, нястрыжаная чупрына. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўнагу́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дадатковую паўнату гучання. Паўнагучны голас. □ Грыміць паўнагучны вінтовачны стрэл. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)