шло́паць
‘гучна, з шумам біцца аб што-небудзь, удараць па чым-небудзь, шлёпаць (яблыкі шлопаюць у траву, боты шлопаюць па нагах)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шло́паю |
шло́паем |
| 2-я ас. |
шло́паеш |
шло́паеце |
| 3-я ас. |
шло́пае |
шло́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
шло́паў |
шло́палі |
| ж. |
шло́пала |
| н. |
шло́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шло́пай |
шло́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шло́паючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кі́рза, -ы, ж.
Заменнік скуры: насычаная спецыяльным хімічным рэчывам тканіна з кручаных нітак.
|| прым. кі́рзавы, -ая, -ае.
Кірзавыя боты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́ркі, -аў, адз. -рак, -рка, м.
Старыя боты з адрэзанымі халявамі, рэшткі зношанага абутку.
На нагах былі нейкія а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
юхт, -у, М ю́хце, м.
Сорт моцнай і тоўстай спецыяльна апрацаванай скуры.
Боты з юхту.
|| прым. юхто́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растру́б, -а, мн. -ы, -аў, м.
Конусападобнае расшырэнне (трубы, адзення, абутку).
Боты з раструбамі.
|| прым. растру́бны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
lick the boots of
ліза́ць бо́ты, падлі́звацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абля́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).
Апырскаць, запэцкаць чым-н.
А. боты.
|| незак. абля́пваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навы́пуск, прысл.
Не запраўляючы ў боты, чаравікі (пра штаны); зверху штаноў, спадніцы (пра кофту, кашулю).
Штаны н.
Насіць кофту н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.
Прабыць які-н. час служачы, у дзеянні, карыстанні.
П. пятнаццаць гадоў.
Боты праслужылі тры сезоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скорохо́д скарахо́д, -да м.;
◊
сапоги́-скорохо́ды бо́ты-скарахо́ды;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)