блі́жні

1. обл., см. блі́зкі 1;

2. в знач. сущ., см. блі́зкі 6;

3. уст., книжн., в знач. сущ. бли́жний;

палюбі́ блі́жняга свайго́ — возлюби́ бли́жнего своего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суме́жны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца непасрэдна побач; суседні; цесна звязаны з чым-н., блізкі.

С. ўчастак бульбы.

Сумежныя галіны навукі.

|| наз. суме́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intimate​2 [ˈɪntɪmət] adj.

1. блі́зкі;

an intimate friend блі́зкі ся́бра

2. (with) асабі́сты; патае́мны; інты́мны;

on intimate terms у інты́мных адно́сінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бра́цкі, -ая, -ае.

1. гл. брат.

2. Шчыры, сяброўскі, блізкі па духу.

Брацкая сустрэча.

Брацкае прывітанне.

○

Брацкая магіла — агульная магіла воінаў, змагароў, ахвяр і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Near East [ˌnɪəˈi:st] n. the Near East Блі́зкі Усхо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фэ́нтэзі, нескл., н.

Блізкі да навуковай фантастыкі літаратурны і мастацкі жанр, якому ўласцівы матывы перамяшчэння ў прасторы і часе, штучныя арганізмы, міфалогія старажытных цывілізацый, іншапланетныя светы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bliźni

бліжні; блізкі, родны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыжо́вы, -ая, -ае.

1. гл. крыж.

2. Які па форме нагадвае крыж.

Крыжовае скляпенне.

○

Крыжовыя паходы — захопніцкія паходы заходнееўрапейскіх рыцараў у 11—13 стст. на Блізкі Усход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блі́жні, -яя, -яе.

1. Самы блізкі па адлегласці.

Бліжнія вёскі.

2. у знач. наз. блі́жні, -яга, мн. -ія, -іх, м. Родны чалавек або прыяцель.

Дапамога сваім бліжнім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўдрымо́тны, ‑ая, ‑ае.

Блізкі да дрымотнага. Напаўдрымотны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)