прытарнава́ць сов., спец. прича́лить;
п. плыт да бе́рага — прича́лить плот к бе́регу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
1. што. Прывязаць, прымацаваць (лодку, судна і пад.). Прычаліць плыт. Прычаліць лодку.
2. Падысці, прыстаць да берага, прыстані (пра параход, лодку і пад.). Карабель прычаліў да берага, і ў ягоны борт ляніва біла стомленая хваля. М. Стральцоў. Пакуль я стаяў на палубе і любаваўся прыгожай панарамай горада і порта, наш цеплаход прыпаліў. В. Вольскі. // Наблізіцца на лодцы, параходзе і пад. да берага, прыстані і пад. Сухаў між тым спакойна прычаліў да берага, памог Картыжову завесці ў лодку матацыкл. Чыгрынаў. Дзеці, ледзь толькі мы прычалілі да берага, акружылі наш цеплаход. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэйд¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Водная прастора (каля марскога берага), зручная для стаянкі суднаў.
Стаяць на рэйдзе.
Знешні р. (на падыходах да порта). Унутраны р. (унутры порта).
|| прым. рэ́йдавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.
1. што. Падвёўшы да берага (зямлі), прывязаць (судна, дырыжабль).
2. Пра судна, дырыжабль: падысці, прыстаць.
|| незак. прыча́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыча́л, -у, м. і прыча́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прытага́ніць ’прынесці, прыцягнуць’ (карм., Мат. Гом.). Рус. смал. притага́нить ’прывезці ўпотайкі’. Параўн. укр. притага́нка ’вяроўка, якой прывязваецца да берага вялікі човен’; апошняе выводзіцца з притаманити ’скіраваць човен да берага’ (ЕСУМ, 4, 579), што непераканаўча ў семантычных адносінах. Да тага́ніць ’цягнуць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ashore [əˈʃɔ:] adv.
1. да бе́рага, на бе́раг;
come/go ashore сыхо́дзіць на бе́раг
2. на бе́разе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
плацда́рм, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прастора, на якой рыхтуецца і разгортваецца ваенная аперацыя.
2. Участак берага, на які высаджваюцца фарсіруючыя раку войскі.
3. перан. Зыходны пункт для чаго-н.
П. для далейшых разважанняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тра́верс¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Папярочнае прыкрыццё (насып) у акопах, траншэях, прызначанае для засцярогі ад агню з флангаў.
2. Папярочная дамба, якая ідзе ад берага да сярэдзіны ракі.
|| прым. тра́версны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наасо́ўвацца, ‑аецца; зак.
Асунуцца ў вялікай колькасці. Наасоўвалася пяску з берага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кліф
(англ. cliff)
абрыў марскога берага, які ўтвараецца пад уздзеяннем прыбою.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)