заболева́ть​II несов. (приходить в болезненное состояние) пачына́ць бале́ць; см. заболе́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца; зак.

Лячыцца некаторы час. — Сёлета мне бясплатную пуцёўку выдалі. У Сачы. Палячыцца ў ваннах Мацэсты. Нешта ногі ў суставах балець пачалі. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ске́моцень ‘моцны мароз’ (ТС). Да *скеміць ‘сціснуць, шчыпаць’, параўн. укр. скемі́ти ‘калоць, ныць, балець’, рус. скоми́ть ‘балець, ныць, шчаміць’, роднасным да аскома і шчаміць (гл.). Параўн. скем (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыме́ць ‘дранцвець, церпнуць, пачынаць балець’ (Тур.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раззуде́ться сов.

1. рассвярбе́цца; пача́ць ныць (бале́ць);

2. перен. разысці́ся, размахну́цца;

раззуди́сь, плечо́! размахні́ся, плячо́!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ныць, ны́ю, ны́еш, ны́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Балець (пра адчуванне тупога, цягучага болю).

Зуб ные.

2. Надакучліва скардзіцца на што-н.

3. перан. Цягуча, жаласна гусці (разм.).

Ные ў коміне вецер.

◊

Сэрца ные — пра пачуццё непакою, хвалявання.

|| наз. ныццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разны́цца разм

1. (жаліцца) klágen vi, jámmern vi;

2. (балець) dumpf schmérzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раско́лвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскалоцца.

2. Разм. Моцна балець (пра галаву). На наступны ўрок .. [Сцёпа] не застаўся. Сказаў: — Галава ажно расколваецца — і пайшоў дадому. Курто.

3. Зал. да расколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смыле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; незак. (разм.).

1. Пячы, балець (ад апёкаў, ран і пад.).

Смылелі папечаныя пальцы.

2. перан. Пра душэўны боль: мучыць, непакоіць.

Смыліць душа па сыне.

3. Слаба, без полымя гарэць; тлець.

Ледзь смыляць у печы сырыя палены.

|| наз. смыле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераста́ць сов. переста́ть;

п. смя́яцца — переста́ть смея́ться;

дождж не ~та́ў — дождь не переста́л;

галава́ ~та́ла бале́ць — голова́ переста́ла боле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)