talker [ˈtɔ:kə] n.

1. : He’s a good talker. Ён добры суразмоўца.

2. гавару́н;

an idle talker балбату́н; пустасло́ў; трапло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гавару́н, ‑а, м.

Разм. Пра чалавека, які любіць пагаварыць. Вясёлы гаварун, жартаўнік, .. [Сяргей Круцель] быў першым майстрам на скокі і ўмеў спець, пабрын[ка]ць на гітары. Лынькоў. // Балбатун, пустаслоў. Ад вулічных гаваруноў адвярнуліся ўсе [калгаснікі]. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

papla

ж. разм. балбатун, лапатун, пустаслоў, верзяя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rambler

[ˈræmblər]

n.

1) паво́йная ру́жа

2) гавару́н, балбату́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пустальга́, ‑і, ДМ ‑льзе.

1. ж. Драпежная птушка сямейства сакаліных, якая жывіцца грызунамі і насякомымі.

2. м. і ж.; перан. Пра пустога, легкадумнага чалавека. — Балбатун ты, Казік. Пустальга, ды і толькі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустамало́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Чалавек, які гаворыць многа і не да толку; балбатун; пустазвон. Сашка Марцінаў быў вясковым пустамалотам, задавакам і задзірам. Машара. Васіль падумаў, што гэты пустамалот проста разыгрывае яго. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

babbler

[ˈbæblər]

n.

балбату́н -а́, лапату́н -а́, марнасло́ў -ва, гавару́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chatterbox

[ˈtʃætərbɑ:ks]

n.

дзіця́-шчабяту́н; балбату́н -а́ m. (пра даро́слага), лапату́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gabber

[ˈgæbər]

n., informal

гавару́н -а́ m., гавару́ха f.; балбату́н -а́ m., балбату́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grzechotka

ж.

1. бразготка, трашчотка;

2. перан. балбатун, балбатуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)