балаба́ніць

‘балбатаць, малоць языком (балабаніць нешта і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балаба́ню балаба́нім
2-я ас. балаба́ніш балаба́ніце
3-я ас. балаба́ніць балаба́няць
Прошлы час
м. балаба́ніў балаба́нілі
ж. балаба́ніла
н. балаба́ніла
Загадны лад
2-я ас. балаба́нь балаба́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час балаба́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балабо́ліць

‘балбатаць, малоць языком (балаболіць нешта і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. балабо́лю балабо́лім
2-я ас. балабо́ліш балабо́ліце
3-я ас. балабо́ліць балабо́ляць
Прошлы час
м. балабо́ліў балабо́лілі
ж. балабо́ліла
н. балабо́ліла
Загадны лад
2-я ас. балабо́ль балабо́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час балабо́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pláuschen

vi балбата́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

talk away

балбата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jabber [ˈdʒæbə] v. derog. гавары́ць ху́тка, усхвалява́на і неразбо́рліва; балбата́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blab [blæb] v. infml (to, about) балбата́ць; мало́ць языко́м; выдава́ць сакрэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cackle​2 [ˈkækl] v.

1. квахта́ць, куда́хтаць

2. балбата́ць, мало́ць (языком)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waffle​3 [ˈwɒfl] v. infml балбата́ць, мало́ць языко́м, лапата́ць, не́сці лухту́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лепята́ць, лепячу́, ляпе́чаш, ляпе́ча; лепячы́; незак., што, пра што і без дап.

1. Гаварыць невыразна, нязвязна (пра мову дзяцей).

Дзіця ляпеча.

2. Мармытаць.

3. Балбатаць, весці лёгкую несур’ёзную размову.

4. перан. Утвараць ціхі шум, шолах.

|| зак. пралепята́ць, -лепячу́, -ляпе́чаш, -ляпе́ча; -лепячы́.

|| наз. лепята́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́ць, мялю́, ме́леш, ме́ле; мялі; мо́латы; незак., што.

1. Раздрабняць зерне, ператвараючы ў муку.

М. жыта.

2. перан. Балабоніць, гаварыць абы-што (разм.).

М. лухту.

◊

Малоць языком (разм., неадабр.) — балбатаць няспынна, гаварыць абы-што.

|| зак. змало́ць, змялю́, зме́леш, зме́ле; змялі; змо́латы (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)