1. Зварот, галоўным чынам дзяцей, да дарослай жанчыны. — Добры вечар, цёця Алена! — Галя жвава саскочыла з лаўкі, падбегла да Алены і радасна зашчабятала.Мележ.
2.Багіня ўрадлівасці і дабрабыту ў язычніцкай міфалогіі ўсходніх славян.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЛА́Т,
ал-Лат, Алілат, Лат, Ілат, у старажытнаарабскай міфалогіі багіня неба і дажджу. У пантэоне арабаў Сірыйскай пустыні Алат — жаночая паралель Алаха, яго жонка і маці багоў. У г. Таіф, дзе Алат шанавалася як багіня-апякунка, знаходзіліся яе свяцілішчы, храм і ідал (белы гранітны камень з упрыгожаннямі).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
queen[kwi:n]n.
1. карале́ва;
the Queen of England карале́ва А́нгліі;
Elizabeth II became Queen of England in 1952. Елізавета ІІ стала каралевай Англіі ў 1952 годзе.
2.багі́ня, цары́ца;
a queen of beautyбагі́ня прыгажо́сці 3. ма́тка (у пчолаў)
4. да́ма (карта);
a queen of hearts чырво́вая да́ма
5. карале́ва, ферзь (у шахматах)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
deity
[ˈdi:əti]
n., pl. -ties
1) бо́ства n., бог -а m., багі́няf.
2) бо́скасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маза́іка ’рознакаляровы ўзор ці малюнак са шкла, дрэва, мармуру ці інш.’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з франц.mosaïque < італ.mosaico < с.-лац.musaicum, якое з лац.Musa ’багіня мастацтва’ (Голуб-Ліер, 323; Фасмер, 2, 637).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АСТА́РТА,
Аштарт, у заходне-семіцкай міфалогіі багіня ўрадлівасці, мацярынства і кахання; астральнае бажаство, увасабленне планеты Венера. Вядомы выявы Астарты ў выглядзе аголенай жанчыны на кані, якая страляе з лука.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
А́НА ПЕРЭ́НА,
у рымскай міфалогіі багіня надыходзячага новага года. Святкаванне ў гонар Ана Перэны прыпадала на 15 сак., дзярж. і прыватныя асобы прыносілі ёй ахвяраванні, баляванне праходзіла ў свяшчэнным гаі на Тыбры.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АТАРГА́ТЫС,
Дэркато, Атара Атаратэ, у заходнесеміцкай міфалогіі багіня ўрадлівасці і дабрабыту, адца з найб. шанаваных у арамейскім пантэоне, апякунка г. Пальміра. Атаясамлівалася з Афрадытай. Грэч. пісьменнік-сатырык Лукіян прысвяціў Атаргатыс трактат «Аб Сірыйскай багіні».
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
А́МАТЭРАСУ,
Аматэрасу-о-мікамі, Аматэрасу-но мікота, у японскай міфалогіі і рэлігіі сінта вярх.багіня, увасабленне Сонца. Паводле міфаў, Аматэрасу паслала на зямлю свайго сына Нінігі, нашчадак якога Дзіму даў пачатак імператарскаму роду Японіі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕ́СТЫЯ,
у грэчаскай міфалогіі багіня агню і хатняга ачага, дачка Кронаса і Геі. Апякунка непагаснага агню — асновы, якая аб’ядноўвала багоў, чалавечае грамадства і кожную сям’ю. На Алімпе сімвалізавала непарушны космас. У рым. міфалогіі Гестыі адпавядае Веста.