Verbum

анлайнавы слоўнік

штаб-афіцэ́р

(ням. Stabsoffizier)

старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1-га рангу, капітан 2-га рангу) у арміях царскай Расіі і некаторых замежных краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флі́гель-ад’юта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У царскай Расіі: афіцэр у свіце цара, які выконваў абавязкі ад’ютанта, або афіцэр для даручэнняў пры камандуючым арміяй.

|| прым. флі́гель-ад’юта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феерве́ркер, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай Расіі: унтэр-афіцэр артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

офице́р афіцэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штабі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Штабны афіцэр.

|| прым. штабі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кадраві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Супрацоўнік аддзела кадраў (разм.).

2. Ваеннаслужачы кадравых войск.

Афіцэр-к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карне́т

‘афіцэр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

subaltern [ˈsʌbəltən] n. мало́дшы афіцэ́р (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ад’юта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэр пры ваенным начальніку для выканання службовых даручэнняў або штабной работы.

|| прым. ад’юта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зауря́д-офице́р уст. заўра́д-афіцэ́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)