Verbum

дактаранту́ра, -ы, ж.

Форма павышэння кваліфікацыі асобы з мэтай атрымання вучонай ступені доктара навук.

асабі́сты, -ая, -ае.

1. Які належыць, уласцівы якой-н. асобе, прызначаны для абслугі якой-н. асобы.

Асабістая бібліятэка.

Асабістая думка.

2. Які датычыцца якой-н. асобы, закранае яе інтарэсы, накіраваны на якую-н. асобу, звязаны з прыватным, сямейным жыццём.

Асабістая крыўда.

Асабістае шчасце.

Спалучэнне асабістага (наз.) з грамадскім.

3. Які ажыццяўляецца якой-н. асобай, зыходзіць ад якой-н. асобы.

А. прыклад.

Асабістая ініцыятыва.

цвятны́, -а́я, -о́е.

У выразе: цвятная капуста — асобы від капусты, суквецце якой ідзе ў ежу.

каха́нне, -я, н.

Вялікае сардэчнае пачуццё да пэўнай асобы іншага полу.

Першае к.

Прызнацца ў каханні.

утраі́х, прысл.

Колькасцю ў тры асобы (рознага полу) або істоты (ніякага роду).

Жыць у кватэры ў.

прэрагаты́ва, -ы, мн. -ы, -ты́ў, ж. (кніжн.).

Выключнае права, прывілея дзяржаўнага органа, службовай асобы.

Прэрагатывы ўлады.

мемарыя́льны, -ая, -ае.

Які служыць для ўвекавечання памяці якой-н. асобы або падзеі.

М. комплекс «Хатынь».

удваі́х, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

Маці з сынам працуюць у.