Адмыць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадмываць плямы. □ — Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы.Дубоўка.За колькі дзён на рэках паадмывала ад берагоў лёд.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адха́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
1.Разм. Вярнуць прытомнасць, жыццё; адратаваць. Міхась затуліў.. [жорава] халатам. А сябрукі, адбіраючы жорава, затузалі хлопца так, што ён самлеў. Хлопцы спалохаліся, адхаялі яго, завялі дахаты і жорава яму аддалі.Брыль.
2. Ачысціць, адмыць, агледзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.
1.Адмыць пляму, не мыючы ўсю адзежыну. Зажыць рукаў.
2. Сапсаваць, няўмела ці занадта часта мыючы. Замыць сукенку.
3. Змыць няроўнасці на пяску, зямлі і пад. (пра цякучыя воды). Гэткі дождж — любы след замые!Савіцкі.// Занесці пяском, жвірам вусце ракі, які‑н. прадмет на дне ракі. /убезас.ужыв.Камень замыла пяском.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зво́нку, прысл.
1. Са знешняга боку. А маці цэлы экзамен учынілі, загадалі ёй вагон звонку адмыць.Лынькоў.Толькі звонку, з калідора, даносіліся мерныя крокі вартавога.Навуменка.
2.Разм. Знешне, з выгляду. Звонку .. [Ліпняк] быў чалавек грозны і непадступны.Лупсякоў.Карызна не сцерпеў — пахваліўся звонку нібыта спакойна, безуважна, але з прытоеным унутры трапятаннем: — Ты ведаеш, што я з жонкаю разышоўся?Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дабяла́прысл
1. (чысты) weiß; rein; bis es weiß ist;
адмы́ць бялі́зну дабяла́ Wäsche weiß wáschen*, Wäsche wáschen*, bis sie weiß ist;
2. (распаліць жалеза) Éisen bis zur Wéißglut erhítzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ізго́й ’чалавек, ад якога ўсе адхіліліся, які страціў сваё становішча ў грамадстве; адшчапенец’. Рус.изго́й, укр.ізго́й, ст.-рус.изгои ’чалавек, які страціў сувязь са сваім саслоўем (селянін, які адкупіўся на волю; князь, які страціў княства; купец, які разарыўся)’. Бязафікснае ўтварэнне ад *изгоити ’выжыць, выгнаць’ з из‑ + гоити ’жывіць’. У сіб. гаворках захавалася изго́ить са значэннямі ’паправіць, адрамантаваць, уладзіць’, ’адмыць, адчысціць’ і ’запэцкаць, сапсаваць’, параўн. выжыць ’выгнаць’ і ’ўцалець’. У якасці аналогіі ст.-рус.изгои ’выжыты з роду’ ад изгоити ’выжыць’. Фасмер (2, 121–122) прыводзіць серб.-харв.и̏зрод ’вырадак’ ад изро̀дити ’вырадзіцца’, рус.издо́й ’жывёла, якую перасталі даіць’ ад издоить ’выдаіць’. Гл. яшчэ Праабражэнскі, 1, 138; Шанскі, 2, I, 26–27.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
экза́мен, ‑у, м.
Праверка ведаў па якім‑н. вучэбным прадмеце. Праграма выпускных экзаменаў. Уступныя экзамены. □ Ад імя камісіі Іван Паўловіч зачытаў вынікі экзаменаў і павіншаваў вучняў са сканчэннем школы.Васілевіч.А далей, разблытваючы прычыны сваёй няўдачы з паступленнем ва універсітэт, Клава думала цяпер і пра тыя балы, яна недабрала на экзаменах.Кавалёў.//перан. Якое‑н. выпрабаванне, праверка. А маці цэлы экзамен учынілі, загадалі ёй вагон звонку адмыць.Лынькоў.Але на славу ўдаўся зруб, Ён на выдатна здаў экзамен.Танк.Непарушнае брацтва ўсіх савецкіх людзей.. вытрымала суровы экзамен у гады вайны, загартавалася і ўзмацнела ў агні свяшчэннай барацьбы.«Звязда».
•••
Дзяржаўныя экзамены — выпускныя экзамены ў вышэйшых навучальных установах.
[Лац. examen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
brud, ~u
м.
1. бруд;
odmyć co z ~u — адмыцьшто ад бруду;
2. ~y мн. адкіды; памыі; смецце;
3. ~y мн. брудная бялізна;
grzebać się w cudzych ~ach — капацца ў бруднай бялізне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wash
[wɑ:ʃ]1.
v.t.
1) мыць, абмыва́ць
to wash clothes — мыць бялі́зну
to wash one’s face — памы́ць твар
to wash dishes — памы́ць по́суд
2) замыва́ць, адмыва́ць
to wash a spot out — адмы́ць пля́му
3) мыць бялі́зну
4) бялі́ць
5) прамыва́ць (напр. залатано́сны пясо́к)
6) вымыва́ць, выно́сіць
The sea washed the body ashore — Мо́ра вы́несла це́ла на бе́раг
2.
v.i.
1) мы́цца
2) мы́цца, адмыва́цца
This cloth washes well — Гэ́тая ткані́на до́бра мы́ецца
3) плёскаць, плёскацца
The waves washed upon the rocks — Хва́лі плёскаліся аб ска́лы
4) Figur. вытры́мваць кры́тыку
This argument won’t wash — Гэ́ты аргумэ́нт не вытры́мвае кры́тыкі
3.
n.
1) мыцьцё n.
2) бялі́зна f.
to hang out the wash to dry — вы́весіць бялізну со́хнуць
3) плёскат вады́
4) за́вадзь f.; мо́кры по́плаў
5) паласка́ньне n.
mouth wash — паласка́ньне для ро́та
6) памы́і pl. only.
7) бурда́, баланда́f. (рэ́дкі нясма́чны суп)
8) то́нкае пакрыцьцё
9) залатано́сны пясо́к
10) кільва́тэр -а m.
•
- wash ashore
- wash away
- wash down
- wash out
- wash up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)