інкаса́цыя ж бухг Kassíeren n -s, Éinziehung (von Géldern); Éinkassierung f - (часта адмоўна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апе́ка ж Vórmundschaft f -; Óbhut f -, Bevórmundung f (адмоўна);

быць пад апе́кай únter Vórmundschaft stéhen*, bevórmundet wérden (адмоўна);

вы́йсці з-пад апе́кі mündig wérden;

міжнаро́дная сістэ́ма апе́кі паліт уст intemationáles Tréuhändersystem

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нігілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Чалавек, які адмаўляе ўсе грамадскія каштоўнасці, нормы, прынцыпы маралі, законы; прыхільна; нігілізму (у 1 знач.).

2. Прадстаўнік разначыннай інтэлігенцыі 60‑х гг. XIX ст. у Расіі, які адмоўна ставіўся да буржуазна-дваранскіх традыцый і прыгонніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негр м Néger m -s, - (адмоўна); Schwárze (sub) m -n, -n; гл тс мурын

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абла́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абазваць грубымі словамі, зняважыць; вылаяць. [Шклянка] мог ні за што ні пра што наваліцца на чалавека, аблаяць яго апошнімі словамі, пасля прасіць прабачэння і ў канцы зноў пачынаць лаяць. Чарот. // Адмоўна выказацца пра каго‑, што‑н. Аблаяць у газеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аніён

(гр. anion = які ідзе ўверх)

адмоўна зараджаны іон, які ў час электролізу рухаецца да анода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

áblehnend

a адмо́ўны

er nahm éine ~e Háltung ein — ён аднёсся да гэ́тага адмо́ўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dim​1 [dɪm] adj.

1. цьмя́ны, невыра́зны, няя́сны;

a dim memory няя́сны ўспамі́н

2. BrE, infml тупы́ (пра чалавека)

♦ take a dim view of smth. infml ста́віцца да чаго́-н. адмо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацыдо́з

(ад лац. acidus = кіслы)

намнажэнне ў крыві і тканках арганізма адмоўна зараджаных часцінак (аніёнаў) кіслот (параўн. алкалоз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мезаа́там

(ад мезон + атам)

атам, у якім адзін з электронаў атамнай абалонкі замешчаны адмоўна зараджаным мезонам або мюонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)