кубату́ра, ‑ы, ж.

Аб’ём чаго‑н., выражаны ў кубічных адзінках. Кубатура памяшкання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габары́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Гранічныя знешнія абрысы прадметаў (збудаванняў, машын, станкоў і пад.), а таксама аб’ём, велічыня прадметаў.

Габарыты вагонаў.

Г. прыбліжэння.

|| прым. габары́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абыймо́ ’аб’ём’ (Дуж-Душ.). Гл. обойма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vol.

= Volumen – фіз. аб’ём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pojemność

ж. аб’ём; ёмістасць; умяшчальнасць;

pojemność statku — танаж судна;

pojemność pamięci камп. аб’ём памяці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vital statistics [ˌvaɪtlstəˈtɪstɪks] n. pl.

1. дэмаграфі́чная статы́стыка

2. infml аб’ём грудзе́й, та́ліі і клубо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ува́р, ‑у, м.

1. Тое, што і уварка.

2. Колькасць, аб’ём, на які паменшала што‑н. пры варцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціска́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць якога‑н. рэчыва сціскацца, памяншаць свой аб’ём над уздзеяннем знешняга ціску. Сціскальнасць газаў. Сціскальнасць вадкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’..., прыстаўка (гл. а... ​1).

Ужываецца замест «а... ​1», «аб...» перад галоснымі «е», «ё», «і», «я»: аб’есці, аб’ём аб’інець, аб’явіць, аб’яднаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — уварыць.

2. Колькасць, аб’ём, на якія ўварылася што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)