nbefangen

a

1) непасрэ́дны, про́сты, наі́ўны

2) непрадузя́ты, аб’ектыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ggenständlich

a

1) філас. рэа́льны, аб’ектыўны

2) спра́ўны, дзелавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impersonal

[ɪmˈpɜ:rsənəl]

adj. Gram.

безасабо́вы; аб’екты́ўны, безінтэрэсо́ўны

an impersonal verb, sentence — безасабо́вы дзеясло́ў, сказ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тугаду́м, ‑а, м.

Разм. Той, хто не можа хутка думаць, разумець. Выхваляўся тугадум: Маю сорак тэм-задум!.. Але вось бяда і гора. Што няма дагэтуль твораў. Шушкевіч. Вырашыў [Шыковіч] пагутарыць з Тужыкавым. Праўда, ён — тугадум, як той анекдатычны фін, — на пытанне, якое задалі раніцой, адкажа ўвечары, але затое аб’ектыўны і разумны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

candid

[ˈkændɪd]

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты

a candid reply — шчы́ры адка́з

2) справядлі́вы, бесстаро́нньні, аб’екты́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бесстаро́нні, ‑яя, ‑яе.

Не схільны загадзя аддаваць перавагу якому‑н. боку (пры дыскусіі, спрэчцы і інш.); аб’ектыўны, нейтральны, справядлівы. Бесстаронні назіральнік. □ [Рэдактар:] — Вы [Ганна Сымонаўна] як чалавек новы ў нашым раёне, хоць і нарадзіліся тут, можаце быць чалавекам бесстароннім у адным пытанні. Дубоўка. І што кіруе ім [настаўнікам] у яго адносінах да .. [Ліды]? Бесстаронняе жаданне дапамагчы ёй? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’екты́ўнасць

(ад аб’ектыўны)

1) існаванне аб’екта незалежна ад свядомасці; прыналежнасць да аб’ектыўнай рэальнасці;

2) адпаведнасць аб’ектыўнай рэчаіснасці, адсутнасць суб’ектывізму ў разважанні пра што-н.; бесстароннасць, непрадузятасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sober [ˈsəʊbə] adj.

1. цвяро́зы

2. аб’екты́ўны, разва́жлівы;

a sober man чалаве́к цвяро́зага ро́зуму

3. спако́йны (пра колер)

as sober as a judge ≅ ні ў адны́м во́ку (зусім цвярозы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суб’екты́ўны

(лац. subjectivus = які далучаецца)

1) уласцівы толькі дадзенай асобе, асабісты (напр. с-ыя перажыванні);

2) небесстаронні, прадузяты (проціл. аб’ектыўны 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

detached

[dɪˈtætʃt]

adj.

1) асо́бны

a detached house — асабня́к -а́ m.

2) адлу́чаны, незале́жны, бесстаро́нны, аб’екты́ўны; непрадузя́ты

3) абыя́кавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)