ві́дана,

У выразе: дзе (гэта) відана — пра што‑н. незвычайнае, якое выклікае здзіўленне або абурэнне. [Пракоп:] — Дзе гэта было відана, каб бядняцкі сын стаў гэтакім відным чалавекам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bulwersować

незак. кніжн. закранаць; бударажыць; абураць; выклікаць абурэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Únmut

m -s нездаво́ленасць, абурэ́нне

im érsten ~ — з гара́чкі; пагарычыўшыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бо́жухна, м.

Разм. Ужываецца як форма звароту да бога.

•••

Божухна; а божухна! (у знач. выкл.) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад. Колькі свечак, колькі лямпаў, а божухна! Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бунта́рства, ‑а, н.

Рэзкае абурэнне, пратэст, якія суправаджаюцца непакорнасцю. Казку дзіўную чуў у юнацтве: Нейкі волат, ці то чарадзей, Стагоддзі правёў у бунтарстве, Каб аздобіць шчасцем людзей. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэ́мствоваць ’злоснічаць, абгаворваць, ганіць’ (ТС), рымстава́ць ’злавацца’ (жлоб., Жыв. сл.), рымсава́ць ’плакаць, упарціцца’ (чач., Жыв. НС). Рус. ре́мство ’нянавісць; злосць’, ремствовать ’ненавідзець’, укр. ре́мство, ремст ’абурэнне’, ремствувати ’наракаць’. Мацэнаўэр (LF 16, 181) параўноўвае з літ. susiremti ’уперціся супраць каго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

outcry [ˈaʊtkraɪ] n. (at/over/against) крык ро́спачы/адча́ю; гне́ўны пратэ́ст;

The new law provoked a public outcry. Прыняцце новага закона выклікала абурэнне грамадскасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́караніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Канчаткова знішчыць, вывесці, зжыць. Выкараніць зло. □ Абурэнне супроць паноў і польскай ваеншчыны месцамі вылівалася ў паўстанне, і палякі прыкладаюць усе намаганні, каб выкараніць дух непакоры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Entrüstung

f -, -en

1) абурэ́нне

von ~ ergríffen — абу́раны, ахо́плены абурэ́ннем

2) раззбрае́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bridle​2 [ˈbraɪdl] v.

1. кілза́ць, закі́лзваць

2. lit. (at) задзіра́ць нос, ва́жнічаць; выража́ць гнеў, абурэ́нне;

bridle at smb.’s remarks узру́шыцца ад чыі́х-н. заўва́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)