Verbum

bridle​² [ˈbraɪdl] v.

1. кілза́ць, закі́лзваць

2. lit. (at) задзіра́ць нос, ва́жнічаць; выража́ць гнеў, абурэ́нне;

bridle at smb.’s remarks узру́шыцца ад чыі́х-н. заўва́г