ocyganić

зак. разм. ашукаць, абдурыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykiwać

зак. разм. падмануць, абдурыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slip one over on

informal

ашука́ць, абдуры́ць; абхітры́ць, перахітры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

softy

[ˈsɔfti]

n., pl. softies, informal

мяккаце́лы, яко́га лёгка абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Аблапо́шыць ’абдурыць’ (Бяльк., КТС), аблапэшыць ’абкрасці’ (Яўс.), облапошить (Дабр.) < лапошыць < лапаць, як рус. копошить < копать. Неславянская, відаць, дзеяслоўная суфіксацыя. Магчыма, пад уплывам балтыйскай ітэратыўнай суфіксацыі. Параўн. абгапошыць (гл.), аблатошыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абалва́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Разм. Груба, збольшага абчасаць, падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі. Абалваніць камень.

2. Абы-як на скорую руку пастрыгчы.

3. Пазбавіць здольнасці думаць, разумець, разважаць. // Абдурыць, ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pull one’s leg

informal

абдуры́ць каго́, пажартава́ць, пасьмяя́цца з каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

обшто́пать сов.

1. разг. пацырава́ць;

2. (провести, надуть) перен., прост. ашука́ць, абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абалва́ніць разм.

1. j-m das Haar zu kurz schéren*;

2. (абдурыць) fóppen vt, verálbern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обчекры́жить сов., прост.

1. (коротко остричь, обкарнать) абалва́ніць, абкарна́ць;

2. перен. (обмануть, провести) абалва́ніць, абдуры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)