вы́лушчыцца, ‑шчыцца; зак.

Выпасці з шкарлупіння, цвёрдай абалонкі; вылузацца. Пераспелы гарох вылушчыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаймары́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне слізістай абалонкі гаймаравай поласці. Гнойны гаймарыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.

[Ад грэч. larynx — гартань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Вострае або хранічнае запаленне слізістай абалонкі глоткі.

[Ад грэч. pharynx — глотка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка. Востры гастрыт. Хранічны гастрыт.

[Ад грэч. gastēr — страўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Марская жывёліна, якая не мяняе свайго месцазнаходжання.

Каралавы п.

2. Хваравітае ўтварэнне з эпітэлію слізістай абалонкі.

Паліпы ў носе.

|| прым. палі́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залазава́нне, ‑я, н.

Заразная хвароба коней — запаленне слізістай абалонкі насаглоткі і падсківічных лімфатычных вузлоў; мыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўралгі́я, ‑і, ж.

Хвароба, якая развіваецца ў выніку запалення якога‑н. нерва і яго абалонкі.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і algos — боль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́смарк, ‑у, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізіста-гнойнымі выдзяленнямі і чханнем. Хранічны насмарк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налу́шчыць, -лу́шчу, -лу́шчыш, -лу́шчыць; -лу́шчаны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін, якой-н. абалонкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. гароху.

2. і без дап. Насмеціць шалушэннем.

Н. на падлогу.

|| незак. налу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)