офо́ рмить сов. , в разн. знач. афо́ рміць;
офо́ рмить стенгазе́ ту афо́ рміць насценгазе́ ту;
офо́ рмить кого́ -л. на рабо́ ту афо́ рміць каго́ -не́ будзь на рабо́ ту;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
принесе́ ние прынясе́ нне, -ння ср. ;
принесе́ ние прися́ ги прынясе́ нне прыся́ гі, прысяга́ нне;
принесе́ ние в же́ ртву ахвярава́ нне (кім, чым ), прынясе́ нне ў ахвя́ ру (каго , чаго );
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присмотре́ ть сов.
1. (за кем, чем) панагляда́ ць; дагле́ дзець (каго , што) ; (последить) пасачы́ ць, паназіра́ ць;
2. (высмотреть, приискать) разг. нагле́ дзець; см. присма́ тривать ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проволочи́ ться
1. (протащиться) прост. правалачы́ ся, працягну́ цца;
2. (некоторое время за кем-л.) разг. , уст. празаляца́ цца (да каго ) , працяга́ цца (за кім) .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
справля́ ться I несов.
1. (делать, исполнять что-л.) спраўля́ цца;
2. (одолевать в борьбе) спраўля́ цца, адо́ льваць (каго , што) ; см. спра́ виться I .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавярну́ ць , -вярну́ , -ве́ рнеш, -ве́ рне; -вярні; -ве́ рнуты; зак.
1. каго -што . Павярнуць процілеглым бокам, павярнуць з аднаго боку на другі.
П. хворага на другі бок.
П. уверх дном што-н. (таксама перан. : учыніць беспарадак дзе-н. ).
2. што . Бязладна раскідаць, перабіраючы што-н. у пошуках, ператрэсці.
П. усе паперы.
3. каго -што ў каго -што . Пераканаўшы, схіліць да якіх-н. змен; ператварыць у каго -, што-н. пры дапамозе чараў (у казках, легендах).
П. у сваю веру.
П. у ваўка.
4. што . Змяніць, сказіць сэнс, змест чаго-н. (разм. ).
П. на свой лад.
|| незак. пераваро́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падтрыма́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е; -ы́ маны; зак.
1. каго -што . Прытрымаўшы, не даць упасці.
П. пад руку.
2. перан. , каго (што ). Аказаць каму-н. дапамогу, садзейнічанне.
П. сябра ў цяжкую мінуту.
П. добрай парадай.
3. перан. , каго -што . Выказаўшы згоду, адобрыўшы, выступіць у абарону каго -, чаго-н.
П. чыю-н. кандыдатуру.
4. што . Не даць спыніцца, парушыцца чаму-н.
П. агонь у пліце.
П. гутарку.
|| незак. падтры́ мліваць , -аю, -аеш, -ае; наз. падтры́ мліванне , -я, н.
|| наз. падтрыма́ нне , -я, н. (да 4 знач. ) і падтры́ мка , -і, Д М -мцы, ж. (да 1—3 знач. ).
Падтрыманне артылерыйскім агнём.
Падтрымка прапановы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сва́ таць , -аю, -аеш, -ае; незак. , каго -што.
1. каму . Прапаноўваць каго -н. у мужы ці ў жонкі.
Сваталі яму многа дзяўчат.
2. Прасіць згоды на шлюб з кім-н. (у жанчыны або ў яе радні).
С. дачку суседа.
3. перан. Настойліва прапаноўваць што-н. (заняць якую-н. пасаду, выступіць у каго -н. або выкарыстаць што-н. , назначыць у якасці каго -н. і пад. ; разм. ).
С. у кіраўнікі.
|| зак. пасва́ таць , -аю, -аеш, -ае; -аны, сасва́ таць , -аю, -аеш, -ае; -аны, вы́ сватаць , -аю, -аеш, -ае; -аны і усва́ таць , -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| наз. сва́ танне , -я, н. і сватаўство́ , -а́ , н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
renounce
[rɪˈnaʊns]
v.i.
1) адступа́ ць (-ца); зрака́ цца; адмаўля́ цца
He renounced his claim to the money — Ён адмо́ віўся ад сваі́ х прэтэ́ нзіяў на гро́ шы
2) вырака́ цца, зрака́ цца каго́ -чаго́ ; адпіра́ цца ад каго́ -чаго́
He renounced his wicked son — Ён вы́ ракся свайго́ зло́ га сы́ на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вя́ зень . Ст.-бел. вязень ’вязень, палонны’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч. ). Рус. (старое) вя́ зень , укр. вʼя́ зень , польск. więzień , чэш. vězeň . Параўн. ст.-рус. вѧзити ’быць палонным, звязаным’, ст.-укр. вязити , рус. дыял. вязи́ ть ’засадзіць каго -небудзь (у турму)’, польск. więzić , ст.-чэш. věziti . Але можна таксама меркаваць, што вя́ зень запазычана з польск. więzień (так Булыка, Запазыч. , 75).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)